Temat kompleksowy: Zwierzęta na wiejskim podwórku.
- ZWIERZĘTA WIEJSKIE
Cele:
- rozpoznawanie i podawanie nazw zwierząt mieszkających na wsi oraz ich młodych.
- naśladowanie sposobu poruszania się różnych zwierząt oraz odgłosów, które wydają.
- Praca z wierszem Stanisława Kraszewskiego Na wiejskim podwórku – rozpoznawanie i podawanie nazw zwierząt mieszkających na wsi oraz ich młodych.
Na wiejskim podwórku
Stanisław Kraszewski
Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:
Krowa – łaciate cielątko,
Koza – rogate koźlątko,
Owca – kudłate jagniątko,
Świnka – różowe prosiątko,
Kurka – pierzaste kurczątko,
Gąska – puchate gąsiątko,
Kaczka – płetwiaste kaczątko,
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.
Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.
Krowa – łaciate cielątko,
Koza – rogate koźlątko,
Owca – kudłate jagniątko,
Świnka – różowe prosiątko,
Kurka – pierzaste kurczątko,
Gąska – puchate gąsiątko,
Kaczka – płetwiaste kaczątko,
Każda zgubiła swoje dzieciątko!
Wtem gospodarz konną furką wjechał prosto na podwórko.
Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.
Lamentują biedne mamy: „Co my teraz robić mamy?”.
Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:
Krowę – łaciate cielątko,
Kozę – rogate koźlątko,
Owcę – kudłate jagniątko,
Świnkę – różowe prosiątko,
Kurkę – pierzaste kurczątko,
Gąskę – puchate gąsiątko,
Kaczkę – płetwiaste kaczątko,
Znalazło mamę każde dzieciątko.
Po przeczytaniu wiersza opiekun zadaje dziecku pytania: Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu? Co wydarzyło się w wierszu? Kto spowodował kłopoty? Co zrobił gospodarz? Następnie opiekun ponownie czyta wiersz z włączeniem dziecka. Opiekun czyta: krowa – łaciate… itd., a dziecko dopełnia zdanie nazwą młodego zwierzęcia.
- „Zwierzęta” – Opiekun podnosi wyraz do czytania globalnego. Dziecko porusza się swobodnie po domu, naśladując chód i odgłos wydawany przez to zwierzę.
- „A sio” – zabawa terapeutyczna. Dziecko jest ustawione po drugiej stronie dywanu niż opiekun. Dziecko idzie w stronę opiekuna, a opiekun w wolnym tempie mówi:
– Idą koguty, dziobać buty – gdy jest już blisko, opiekun woła: A sio, koguty!, a dziecko krzyczy: Kukuryku, kukuryku.
– Idą kury do stolika – gdy jest już blisko, opiekun mówi: A sio, kury!, a dziecko odpowiada: Ko, ko, ko.
– Idą indory do komory – gdy jest już blisko, opiekun woła: A sio, indory!, a dziecko krzyczy: Gul, gul, gul
– Idą psiaki łobuziaki – gdy jest już blisko, opiekun mówi: Do budy psiaki!, a dziecko zaczyna ujadać: Hau, hau.
Źródło: „Plac zabaw”. Przewodnik metodyczny. Pięciolatek. Część 3. Wydawnictwo WSiP
Od nauczyciela wspomagającego:
- Proponuję zwrócić uwagę na zrozumienie przez dziecka treści wiersza. Jeśli dziecko ma trudności w skupieniu się na tekście, można go podzielić na części i omówić każdą część osobno.
- Oglądanie ilustracji ze zwierzętami wiejskimi i ich młodymi – utrwalanie nazw (polecam filmik edukacyjny „Szukam mamy”): https://www.youtube.com/watch?v=E5bWIQo182c – umożliwi to osłuchanie się z nazwami zwierząt i powtarzanie ich odgłosów.
- Zamiast napisów do czytania globalnego można zastosować obrazki zwierząt wiejskich lub wypowiadać ich nazwy dziecku.
