3. Skąd się bierze wełna?
Cele:
- poszerzanie informacji na temat baranów i owiec oraz ich hodowli;
- doskonalenie motoryki małej
• „Skąd się bierze wełnę?” – podawanie nazw i porównywanie wełnianych produktów, określanie i opisywanie wełny po dotyku.
• „Zaganianie owiec do stada” – manipulacyjna zabawa z kulkami waty. Dziecko buduje ogrodzenie z klocków. Za ogrodzenie wkładają kulki z waty. Część kulek jest poza ogrodzeniem. Dziecko wkładają „zaginione” owieczki do zagrody za pomocą pęsety (ewentualnie przy braku pęsety – rączką).
• „Wyganiamy owieczki z zagrody” – motoryczno-matematyczna zabawa z kostką. Dziecko wyjmuje z zagród wszystkie kulki z waty, czyli wyganiają owieczki z zagród. Opiekun rzuca kostką i pokazuje, ile oczek wypadło. Dziecko umieszcza w zagrodzie odpowiednią liczbę owieczek, wkładając kulki z waty za pomocą klamerki do bielizny.
• „Gdzie jest owca?” – zabawa ruchowa. Mama owca ma zawiązane oczy. Próbuje odnaleźć swoje dziecko, zagubioną owieczkę, po dźwięku dzwoneczka (dziecko z dzwoneczkiem przemieszcza się po domu). Zabawę można wielokrotnie powtórzyć.
Źródło: „Plac zabaw”. Przewodnik metodyczny. Pięciolatek. Część 3. Wydawnictwo WSiP
Od nauczyciela wspomagającego:
• Przy podawaniu nazw produktów z wełny proponuję wykorzystać produkty garderoby – to dobra okazja doświadczanie przez dotyk, dawanie możliwości wyboru odpowiedzi, rozwijanie logicznego myślenia (Zadawanie pytań: „Czy to jest twarde czy miękkie? Czy jest przyjemne, czy nie? Czy jest ciężkie czy lekkie?)
• Zabawa manipulacyjna pozwoli na rozwijanie sprawności palców i rąk. Warto, aby dziecko samo wykonało kulki z waty i ogrodzenie. Można to wykorzystać do uczenia zabawy naprzemiennej – raz kulkę wkłada opiekun, raz dziecko. Zabawę można również zmodyfikować tak, by usprawniać aparat artykulacyjny – zamiast wkładania kuleczek, dziecko może je wdmuchiwać (lekko lub mocno) do ogrodzenia.
• Podczas zabawy matematycznej proponuję zwrócić uwagę na to, w jakim zakresie dziecko opanowało już liczenie. Kostkę można także zamienić na kartki z zapisanymi liczbami, jeśli dziecko już je rozpoznaje (utrwalanie obrazu graficznego liczby, przeliczanie w dostępnym zakresie).
