Robimy książkę

Wtorek 31.03.2020r.

Temat: ”Robimy książkę”

 

Cele ogólne:

– Poszerzanie wiedzy dzieci o zawodach: pisarza, grafika, redaktora, drukarza;  

– Kształtowanie umiejętności łączenia przyczyny ze skutkiem;

– Rozwijanie kreatywności przez zabawę we wspólne tworzenie.

 

 

  1. „Co to jest?” – rozwiązywanie zagadek tematycznych.
  • Gdy chcesz stworzyć obrazek nowy,

taki piękny, kolorowy.

Będzie ci potrzebna ona,

najlepsza będzie biała, ale może być i czerwona.

Na niej namalujesz lub narysujesz, co tylko chcesz,

a potem możesz wyciąć każdą narysowaną rzecz. (kartka papieru)

 

  • Czyta ją mama, czyta i tata

często w obrazki jest bogata.

Dużo liter na każdej stronie,

są historie o królu na tronie.

Są też wiersze rymowane,

najlepiej, gdy przez babcię czytane. (książka)

 

  • Zanim zaczniesz czytać książkę,

najpierw, gdy ją bierzesz w rączkę,

patrzysz, co jest z tyłu, co jest z przodu,

czy jest tam rysunek samochodu?

Jest i taka, co przedstawia niedźwiadka,

to właśnie jest… (okładka)

 

  1. „Jak wygląda książka?” – rozmowa z dzieckiem.

(dziecko trzyma książkę i ogląda ją). Zwracamy uwagę na elementy takie jak: okładka, strona tytułowa, tytuł książki itp. Dziecko odszukuje i wskazuje wymieniane elementy na swojej książce.

 

  1. „Kto jest potrzebny, aby powstała książka?” – rozmowa na temat procesu powstawania książki na podstawie doświadczeń dziecka, plansz, oraz fragmentów książki Zofii Staneckiej Basia i biblioteka.

 

W bibliotece

Zofia Stanecka

(…)

– Cieszę się, że przyszliście do naszej biblioteki. Mam nadzieję, że będziecie dobrze się bawić. – Bibliotekarka uśmiechnęła się miło. – Już za chwilę przyjdzie autorka, ale najpierw chciałam was o coś zapytać. Kto z was wie, gdzie pracuje pisarz?

– W bibliotece! – zawołała Basia.

– W pisarni! – przekrzyczeli ją Olaf z Karolem.

– Oj tak, przydałoby się, żeby istniały takie miejsca jak pisarnie – powiedział ktoś rozbawio­nym głosem. Basia odwróciła głowę. W progu sali stała pani z plakatu.

Na głowie miała masę loczków i uginała się pod ciężarem wielkiej, wypchanej czymś torby.

– Mam na imię Róża – powiedziała, gdy dotaszczyła torbę pod tablicę. – Zajmuję się pisa­niem oraz ilustrowaniem książek. Ilustruję w domu, a piszę wszędzie tam, gdzie mogę usiąść z laptopem i pomyśleć. Bo w pracy autora myślenie jest bardzo ważne. Myślenie i coś jeszcze. Coś, co sprawia, że można tworzyć nowe opowieści, rysować              i marzyć… To coś nazywa się…

– Czekolada! – zawołała Basia. Mama nigdy nie siada do pracy bez czekolady.

Autorka roześmiała się.

– Czekolada rzeczywiście bywa pomocna w myśleniu, ale chodziło mi o coś innego.          O super­moc, z której korzysta każdy pisarz lub ilustrator, gdy tworzy książki. Moc na literę „w”.

– Wrotki! – ucieszył się Karol.

– Wy – ob… – podpowiedziała autorka (…)

 

Rodzic zadaje pytania: Co miała na myśli autorka? (wyobraźnia) Dlaczego pisarce potrzebna jest w pracy wyobraźnia? Czym jeszcze, oprócz pisania, zajmowała się autorka, z którą spotkały się dzieci? Kto jeszcze jest potrzebny, aby powstała książka? Dziecko podaje swobodne odpowiedzi. Rodzic nakierowuje je tak, aby powstał opis zawodów: grafika, redaktora, drukarza. 

PLANSZE

http://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/02/JAK.POWS_.KS_.2.jpg  

FILM  (Od ok.8 minuty)

https://www.youtube.com/watch?v=9dnNP8SZXhw

  1. Zabawa ruchowa: „ Chu chu ua” https://www.youtube.com/watch?v=QaCxzdZfBLM

 

  1. „Moja książka” – praca plastyczna. Dziecko rysuje ilustrację na okładkę ulubionej książki.

 

  1. „Poczytaj mi bajkę” – słuchanie tekstów literackich czytanych przez rodziców.