01.04.2020 r. (środa)
Temat: Odgłosy z wiejskiego podwórka.
Cele: – Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej – rozpoznawanie głosów zwierząt wiejskich.
– Przećwiczenie aparatu artykulacyjnego na zgłoskach: mu, me-me, hau, miau, kwi -kwi, ko ko ko, kwa kwa.
– Stymulowanie rozwoju mowy.
Pomoce: wiersz M. Strzałkowskiej “Awantura”, ilustracja/zdjęcie zagrody wiejskiej ze zwierzętami, obrazki przedstawiające krowę, kozę, psa, kota, konia, kurę, kaczkę, koguta, nagrane odgłosy zwierząt, plastelina
Realizacja:
I. Zabawa ruchowa z elementem biegu pt. “Kogut i kurka”.
Kogutem jest rodzic, a kurką dziecko. Dywan jest podwórzem.
Kogut i kurka spacerują po podwórzu, zbierając ziarenka. Kogut staje prosto, bije skrzydłami (macha rękami) i pieje: “Kukuryku!”. Na ten sygnał przybiega do niego kurka, staje prosto, też bije skrzydłami i woła: “Ko-ko-ko!”.
Kogut dalej spaceruje, kurka nadal przechadza się po podwórzu i szuka ziarenek. Po chwili na wołanie koguta, znowu do niego przybiega i bije skrzydełkami i woła: “Ko-ko-ko!”. (można powtórzyć kilka razy)
W czasie nawoływania kogut stara się znajdować jak najdalej od kurki, aby miała ona jak najdłuższą drogę do przebiegnięcia.
II. “Awantura w zagrodzie” – zabawa usprawniająca narządy mowy.
Rodzic prosi dziecko, aby podczas słuchania wierszyka – w momencie kiedy przerwie recytację – naśladowało głos zwierzątka z wiejskiego podwórka adekwatnie do jego nazwy.
“Awantura” (Małgorzata Strzałkowska)
Raz wybuchła na podwórku awantura,
bo zginęły pewnej kurze cztery pióra!
Kura gdacze, kaczka kwacze,
krowa ryczy, świnia kwiczy,
owca beczy, koza meczy,
kogut pieje:Kukuryku!
Gdy już każdy wrzasków miał powyżej uszu,
ze stodoły wyszło pisklę w pióropuszu –
odnalazła kura pióra i umilkła awantura,
a pisklęciu się dostała niezła bura!
(zabawę można powtórzyć)
Zagroda wiejska
IV. “Powiedz, co to za zwierzę?” – zagadki słuchowe.
Rodzic odtwarza kolejno nagrane odgłosy zwierząt i pyta dziecko o ich nazwę. Gdy dziecko odgadnie rodzic prosi, aby odnalazło je na obrazku.
V. “Ulubione zwierzątko” – praca plastyczna z plasteliny.
Rodzic zaprasza dziecko do wykonania postaci ulubionego zwierzątka z gospodarstwa wiejskiego. Najpierw trzeba dokładnie omówić z dzieckiem wygląd tego zwierzęcia (wszystkie części ciała). A następnie zapraszamy do jego wykonania.
Po skończeniu wspólnie omawiamy pracę, umieszczamy zwierzątko w widocznym miejscu.
Zawsze chwalimy dziecko za wykonaną pracę, za poniesiony przez nie trud. Dbamy o to, aby każdy z domowników mógł powiedzieć dziecku kilka miłych słów na temat wykonanego “dzieła”. Buduje to poczucie wartości u dziecka, satysfakcję z wykonanej pracy oraz poczucie sprawstwa (“chociaż jestem jeszcze mały to potrafię zrobić coś ważnego”).
