TEMAT TYGODNIA: WIELKANOC
6.04.2020 r.
TEMAT DNIA: JAK PRZYGOTOWUJEMY SIĘ DO ŚWIĄT WIELKANOCNYCH?
CELE: kształtowanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania dotyczącego przygotowań do Wielkanocy i wypowiadania się na jego temat; kształtowanie poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej i ekspresji ruchowej.
Wełniany baranek – nauka słów piosenki, powtarzanie słów w rytm piosenki, próby śpiewania.
Przykładowe źródło: https://www.youtube.com/watch?v=6xpm8tTKdCQ
sł. Jan Gałkowski, muz. Adam Markiewicz
Ten mały nasz baranek,
wszyściutko ma wełniane.
Lali la, lali la, lali la. x2
Wełniane ma trzewiczki,
wełniane rękawiczki.
Lali la, lali la, lali la. x2
Co tu robisz, baranku?
Chłodno dzisiaj od ranka,
chmurki w niebie jak pianka.
Lali la, lali la, la la.
Wełniane masz trzewiczki,
wełniane rękawiczki.
Lali la, lali la, lali la! x2
Ten mały nasz baranek
wszyściutko ma wełniane.
Lali la, lali la, lali la. x2
W kołnierzu futra pełnym
ma łebek cały z wełny.
Lali la, lali la, lali la. x2
Ślicznie ci jest, baranku,
w tym wełnianym ubranku,
ślicznie ci jest, baranku.
Lali la, lali la, la la.
W kołnierzu futra pełnym
masz łebek cały z wełny.
Lali la, lali la, lali la! x2
„Jak przygotowujemy się do Świąt Wielkanocnych?” – próba odpowiedzi na pytanie na
podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania „Wielkanocny zajączek”.
Wielkanocny zajączek
Piotr Wilczyński
W sobotę od samego rana przygotowywaliśmy „święconkę”. To taki pleciony koszyczek,
w którym jest kawałek chlebka, kiełbaski i są jajka na twardo. Takie zwykłe, do jedzenia, i kolorowe,
malowane. Właśnie siedzieliśmy z babcią w kuchni i obieraliśmy cebulę. – Babciu, a do
czego nam te łupinki od cebuli? – spytałem.
– Popatrz, Michałku – babcia włożyła do garnuszka całą garść cebulowych łupinek i nalała
wody. – Teraz ugotujemy w tych łupinkach jajka na twardo. Kiedy woda będzie wrzeć, łupiny
puszczą sok i zabarwią skorupki na brązowo. Po wystygnięciu takie jajka można ładnie ozdobić.
– A jak, babciu, a jak? – byłem bardzo ciekaw. – Trochę cierpliwości – powiedziała babcia.
Jajka się ugotowały. Jak wystygły, babcia wzięła jedno i taką grubą igłą do szycia zaczęła je
wydrapywać. – Babciu, a ja tak nie umiem.
–Ty możesz zrobić pisankę. Weź pędzelek i ładnie pomaluj jajko farbkami.
– Dobrze, babciu. To ja namaluję wyścigówkę i żołnierza – postanowiłem.
– Ja wiem, że lubisz malować żołnierzy , ale na pisance malujemy kwiaty, bazie, różne szlaczki
– zygzaczki. Takie wzorki, które mówią o nowym życiu, o wiośnie i o radości.
– A co tu napisałaś, babciu?
– Alleluja, to znaczy „chwalcie Boga”.
Kiedy tylko nasza święconka była gotowa, wziąłem koszyczek i pobiegłem do Miśki, żeby się
pochwalić. Misia też miała koszyczek i też był śliczny. A potem poszliśmy do kościoła. Był taki
długi stół i stało na nim mnóstwo święconek. Ale nasze były najładniejsze.
– A tu jest grób Pana Jezusa. – W kąciku była zbudowana z kartonu i szarego papieru jaskinia,
a w środku ktoś leżał pod prześcieradłem.
– To on umarł? – spytała Misia.
– Tak, ale potem zmartwychwstał.
– To dlaczego leży tutaj? – zupełnie nie mogłem zrozumieć.
– Tu prawdziwego Pana Jezusa nie ma. To jest taki symboliczny grób. Żebyśmy wszyscy pamiętali.
– Aha. Tak jak kartki przypominajki?
– No, powiedzmy, że trochę tak.
W niedzielę rano usłyszałem na schodach jakiś turkot.
– Misiek, Miiisiek! Co ci przyniósł zajączek? – Michasia wpadła do mojego pokoju jak bomba.
– Bo ja dostałam wózek dla lalki i ubranka – Miśka była uradowana.
– A co ty dostałeś? – spytała.
– Mój zajączek włożył mi do koszyczka robota, takiego na baterię. Co chodzi i mówi. – Zajączek
chyba siedział w krzakach na podwórku i słyszał, jak kiedyś powiedziałem Bartkowi, że
chciałbym takiego robota. Nagle Misia wstała.
– Dzień dobry – to moja mamusia weszła do pokoju. – Dzień dobry, Michasiu. Wesołego
Alleluja – odpowiedziała mama. – O! Jaki ładny wózek. To od zajączka? – mama uśmiechnęła
się do Misi.
– Tak, proszę pani. I jeszcze ubranka dla mojego bobaska. – Miśka wyciągnęła malutki sweterek
i mięciutkie kapciuszki.
– No, to się zaczęło. Dziewczyny zawsze gadają o ciuchach – westchnąłem.
– Nie tylko, syneczku. O kosmetykach też – mamusia roześmiała się. – Ja dostałam od zajączka
moje ulubione perfumy. Jaki mądry ten zajączek – mama pogłaskała po policzku tatę, który
właśnie wszedł.
– Oj tak, bardzo mądry i ma dobry gust. Ja od niego dostałem bardzo elegancki krawat – tata
był jeszcze w piżamie, ale na szyi miał zawiązany nowy krawat i wyglądał bardzo śmiesznie.
Tata mówi, że to dobrze, jak ktoś umie się z siebie śmiać. Kocham mojego tatę.
– No, kochani, ale chyba już czas się ubrać i zasiąść do świątecznego śniadania? – powiedziała
mama, wchodząc do łazienki.
– To ja też już lecę, u mnie też będzie śniadanie – Miśka złapała wózek z ubrankami i już jej
nie było.
Na stole stały talerze i szklanki i półmiski, a także waza z zupą. Była wędlinka i jajka. Wszyscy
złożyliśmy sobie życzenia. Uściskałem mamusię i powiedziałem jej, że bardzo ją kocham
i życzyłem, żeby była zawsze uśmiechnięta. Dziadkowi i babci życzyłem stu lat, a tacie, żeby
zawsze się mu się wszystko udawało.
– Michałku, daj mi swój głęboki talerzyk, dam ci żurku z białą kiełbaską – mama zdjęła
pokrywkę z wazy.
– Nie lubię, nie chcę – skrzywiłem się i zakryłem rękami talerz.
– Michałku, a czy ty kiedyś jadłeś żurek z białą kiełbaską? – mama popatrzyła na mnie. –
Nie, ale nie lubię! Jak w przedszkolu był żurek, to też nie jadłem – upierałem się. Czułem, że się
rozpłaczę. Nie chcę żurku i już.
– Michałku, zrobimy tak. Naleję ci tylko łyżkę, spróbujesz i jak ci nie będzie smakowało, to
nie będę cię zmuszała. Dobrze? – spytała mama pojednawczo.
– Dobrze, ale tylko łyżeczkę. Taką malutką – pokazałem paluszkami. Spróbowałem, i wiecie
co? Żurek jest pyszny. I biała kiełbaska też. Ja nie chciałem jej jeść, bo się bałem, że będzie niedobra.
A kiedy mama zapytała: – Kto ma ochotę na jajeczko faszerowane, to pierwszy powiedziałem:
– Ja poproszę – i też było bardzo dobre. Mniam, mniam. Teraz już wiem, że nie można
mówić, że się czegoś nie lubi, tylko najpierw trzeba spróbować.
W koszyczku święconka,
wszystko dziś smakuje.
Pan Jezus zmartwychwstał,
każdy się raduje.
Opiekun zadaje dziecku pytania do treści opowiadania. Wspólnie z dzieckiem ustala, jak wyglądają przygotowania do Świąt Wielkanocnych: wykonuje się palmy, robi porządki, sieje rzeżuchę, piecze mazurki i baby, maluje jajka, święci pokarmy.
„Kolorowe jajka” – Rodzic rysuje dziecku na kartce pięć małych jajek, pięć średnich i pięć dużych. Kartki mogą być w różnych kolorach lub dziecko może jej pokolorować lub pomalować farbami. Dziecko wycina kolorowe jajka. Po wycięciu proszę schować wycięte jajka ponieważ będą potrzebne przy jutrzejszych zajęciach do segregowania i przeliczania.
DO JUTRA !
