Dzień 23.04.2020 r.
Temat dnia: Gdyby lasu nie było…
Cele ogólne:
– rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego;
– rozwijanie sprawności manualnej;
-rozwijanie umiejętności klasyfikowania.
- Ćwiczenie poranne:
Zabawa ruchowa Wiatr porusza gałązkami drzew.
Dzieci, przy dźwiękach wystukiwanych przez rodzica poruszają wyciągniętymi do góry ramionami. Szybkość poruszania wyznacza natężenie rytmu.
2.
- Zapoznanie z budową motyla.
https://pixabay.com/photos/butterfly-moth-insect-macro-2590697/
Dzieci oglądają duży obrazek motyla. Wymieniają części ciała motyla i wskazują je na obrazku.
- Słuchanie ciekawostek na temat motyli.
Motyle to owady zwane łuskoskrzydłymi. Dzielimy je ze względu na: wygląd, porę lotu (motyle
dzienne, ćmy) oraz wielkość (motyle większe, motyle mniejsze).
Jest to druga pod względem liczebności grupa owadów (na świecie jest 150 tysięcy gatunków
motyli; w Polsce – ponad 3 tysiące).
Ciało motyla jest zbudowane z trzech części: głowy, tułowia, odwłoka.
Na głowie znajdują się: para oczu złożonych, para czułków oraz ssący aparat gębowy.
Większość motyli odżywia się nektarem kwiatowym.
Na czułkach znajdują się receptory zapachu oraz narządy (Johnstona) słuchu i równowagi,
wychwytujące drgania powietrza.
Tułów składa się z trzech segmentów. Na nim znajdują się trzy pary odnóży oraz dwie pary skrzydeł. Skrzydła są pokryte drobnymi łuskami.
- Zabawa Liście wiosną.
Dzieci wyobrażają sobie, że są liśćmi. Każde z nich wcześniej koloruje na zielono i wycina
szablon liścia narysowanego przez rodzica. Dmuchają na liście trzymane w dłoniach.
Wymyślają odpowiedzi na pytania: O czym mogłyby rozmawiać liście, gdyby potrafiły mówić? Czy lubią, gdy wiatr nimi porusza?
- Wykonanie pracy plastycznej „Motyl”. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Prosimy rodziców o narysowanie konturu: odwłok, skrzydła.
- Wycinanie odwłoka narysowanego na czarnym kartonie.
- Wycinanie skrzydeł narysowanych na kolorowym kartonie.
- Przyklejanie odwłoku do skrzydeł i ozdabianie pracy kolorowym papierem (pamiętajmy, że wzory na skrzydłach są takie same – symetryczne).
Wycinanie i przyklejanie czułków, rysowanie oczu.
- Przeciągnięcie nici przez główkę (przez rodzica).
- Zabawy guzikami (prosimy o wyszukanie po kilka guzików w różnym kształcie).
Dzieci dostają po 10 guzików. Liczą je i podają ich liczbę.
Układanie dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej.
Segregowanie guzików pod względem kształtu.
– Czym różnią się guziki?
Dzieci segregują guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i inne kształty.
Liczą guziki w każdym kształcie i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek.
Dzieci segregują guziki na te z dwiema dziurkami, z czterema. Liczą guziki z określoną liczbą
dziurek i układają przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki.
Dzieci szukają wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczą, ile mają guzików okrągłych o czterech dziurkach.
Na podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami…).
- Porównywanie pojemności naczyń za pomocą obranej jednostki objętości- dla chętnych (ćwiczenia przy piaskownicy).
Rodzic przygotowuje dwa naczynia różniące się kształtem, ale o takiej samej pojemności.
Do którego naczynia zmieści się więcej piasku?
Dzieci szacują na oko, które naczynie ma większą pojemność.
– Jak sprawdzić, kto ma rację?
Rodzic wysłuchuje pomysłów dzieci, np. zważyć piasek w obu naczyniach, przesypać do
jednakowych naczyń itp.
Jak sprawdzić to za pomocą jednej miarki? Czy może nią być kubek?
Dzieci przesypują piasek z naczyń do kubka i liczą, ile takich miarek zmieści się w każdym
naczyniu. Okazuje się, że mimo różnicy w wyglądzie naczyń mieści się w nich po tyle samo
piasku.
Czy można po wyglądzie naczyń stwierdzić z pewnością, gdzie jest więcej piasku?
Czym można sobie pomóc, by to stwierdzić?
Czy można mierzyć piasek w każdym naczyniu inną miarką?
Wysunięcie wniosku: pojemność naczyń można porównać za pomocą wspólnej miarki.
Czytanie literatury dziecięcej wybranej przez rodzica.
