Temat tygodnia: Dbamy o naszą planetę

Temat dnia: Segregujemy odpady

Cele:

  • nabywanie sprawności ruchowej i zwinności
  • wdrażanie do utrzymywania porządku
  • kształtowanie umiejętności klasyfikowania według określonej cechy

 

  1. Posłuchajcie mojej prośby – nauka wiersza W. Broniewskiego połączona z zabawą ruchową. Rodzic czyta wiersz. Prosi, by dziecko poruszając się, mówiło wiersz. Ostatnie słowa w każdym wersie dzielą na sylaby.

 Posłuchajcie mojej prośby

Władysław Broniewski

Jestem sobie kosz do śmieci.                                                                                       (dziecko powtarza wers)  Do mnie, do mnie chodźcie dzieci!

Stoję sobie przy tym świerku,

 pełno chciałbym mieć papierków.

A ja jestem ławka szara.                                                                                             (dziecko powtarza wersy) Kto mnie lubi, niech się stara

 nie podeptać mnie, nie pociąć,

 bo cóż biedna mogę począć

 

  1. Robimy porządki – zapoznanie z treścią wiersza.

 Robimy porządki

 autor nieznany

 Wszystkie dzieci, nawet duże

 posprzątają dziś podwórze.

A dorośli pomagają,

śmieci w workach wyrzucają.

Pierwszy worek jest zielony,    (rodzic kładzie na dywanie zielony worek, a obok szklany przedmiot)    cały szkiełkiem wypełniony.

W żółtym worku jest bez liku     (rodzic kładzie na dywanie żółty worek, a obok plastikowe butelki) niepotrzebnych już plastików.

 A niebieski worek – wiecie –                (rodzic kładzie niebieski worek, a obok papierowe pojemniki) papierowe zbiera śmieci.

 My przyrodę szanujemy,

śmieci więc segregujemy.

Z ekologią za pan brat

mama, tata, siostra, brat.

 Siostra, mama, tata, brat.

 

  1. Góra śmieci” – zabawa ruchowa. Rodzic przeprowadza z dzieckiem rozmowę. Pyta: Co to są śmieci?; Co może być śmieciem?; Czy śmieci wokół nas są potrzebne?; Co należy zrobić ze śmieciami?; Co to jest segregacja śmieci?. Następnie rodzic wysypuje na środku dywanu: pudełka kartonowe po sokach lub opakowania po produktach spożywczych, papiery, plastikowe butelki, folie, pojemniki po jogurtach, serkach, kilka szklanych opakowań. Stawia trzy pojemniki: zielony – na szkło, niebieski – na papier, żółty – na plastik. Pojemniki mają przyklejone obrazki przedmiotów, które należy do nich wrzucać. Dziecko porusza się przy dźwiękach tamburyna. Gdy muzyka cichnie, rodzic podnosi pojemnik w wybranym kolorze i mówi odpowiednie hasło: Szkło / Papier / Plastik. Dziecko zbiera rozsypane przedmioty i wrzuca je do pojemnika o odpowiednim kolorze.

4.„Rakieta” – stoimy w kręgu. Klaszczemy wolno w ręce i tupiemy, jednocześnie pochylając się raz w lewą, raz w prawą stronę. Potem coraz bardziej przyspieszamy tempo klaskania i tupania. Obracamy się. Szybko uderzamy dłońmi w kolana. Prawą dłonią zataczamy kółka przed nosem i jednocześnie „bzyczymy”. Podskakujemy, wyciągamy ręce do góry z okrzykiem: Hura!!! (rakieta wystartowała). Zabawę można powtórzyć.

  1. „Planety” – wszyscy domownicy (jako mieszkańcy różnych planet) rytmicznie poruszają się do dowolnej melodii. Podczas przerwy w muzyce każdy podchodzi do kogoś i wymyśla przyjazny gest powitalny.
  2. „Orbity” – tor przeszkód z elementami gimnastycznymi. Dziecko startuje z wyznaczonej linii w pozycji raczka, dochodzi do określonego punktu, wykonuje tam dwa przysiady z woreczkiem na głowie, następnie zmierza na czworakach do mety.
  3. „Deszcz meteorytów” – rodzic rozdaje pompony, lub coś podobnego. Dziecko potrząsa, wymachuje pomponami w rytm dowolnej melodii. Najpierw trzyma pompony raz w jednej, raz w drugiej dłoni. Następnie wykonuje taniec cheerleaderek / cheerleaderów według własnych pomysłów.
  4. „Powrót na ziemię” – rodzic rozkłada materac, dziecko kładzie się na plecach i turla się.