Środa 6 maja 2020r.
Temat: To, co lata nad łąką
Cele ogólne:
- Zapoznanie z „latającymi” mieszkańcami wiosennej łąki;
- Aktywizowanie myślenia poprzez rozwiązywanie zagadek;,
- Rozwijanie umiejętności liczenia,
- Usprawnienie narządów mowy poprzez ćwiczenia na zgłoskach: Kle – kle, och – och, ach – ach, kum – kum;
- Rozwijanie aktywności twórczej poprzez ekspresję słowną i ruchową.
- Zabawy poranne
- „Lot biedronki” – zabawa ruchowa naśladowcza.
Dziecko-biedronka biega w rytmie wyklaskiwanym przez Rodzica, naśladując lot biedronek. Na przerwę w graniu biedronka siada na kwiatkach (na podłodze).
- „Wróciły bociany” – Zabawa ruchowa doskonaląca koordynację ruchową.
Dziecko naśladuje bociana. Gdy rodzic akompaniuje – dziecko biega z szeroko rozłożonymi skrzydłami. Na przerwę w grze dziecko-bocian ląduje i staje na jednej nodze z ramionami szeroko rozłożonymi, druga noga podniesiona, zgięta w kolanie, a jej staw skokowy przywiera do okolic kolana nogi stojącej. Rodzic informuje, że należy stawać raz na jednej, raz na drugiej nodze. Lot i stanie powtarzają kilkukrotnie.
- „Motylki siadają na kwiatach” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dziecko-motylek biega w tempie podawanym przez Rodzica. Na mocne uderzenie w instrument zatrzymuje się i kuca – siada na kwiatku.
- „Ile kropek ma biedronka” – zabawa ruchowa z elementem liczenia.
Dziecko porusza się w rytmie podanym przez Rodzica. Na hasło: Ile kropek ma biedronka? Dziecko zatrzymuje się, a Rodzic wystukuje określoną liczbę dźwięków, np. 3. Zadaniem dziecka jest policzenie, powiedzenie i pokazanie na palcach liczby usłyszanych dźwięków.
- „Co lata nad łąką?” – rozwiązywanie zagadek.
Rodzic przygotowuje obrazki przedstawiające: biedronkę, komara, motyla, pszczołę, konika polnego, ważkę.
Jest taka maleńka, a tak dzielnie lata, nawet dzieci wiedzą, że jest piegowata. (biedronka)
Choć jest bardzo mały, z nikim się nie liczy podstępnie krew pije i okropnie bzyczy. (komar)
Ten owad od wiosny, przez calutkie lato, trudzi się dla ludzi I nic nie chce za to. (pszczoła)
Owad ten piękny odwiedza kwiateczki, ma skrzydła tęczowe, niekiedy kropeczki. (motyl)
Nad wodą zastyga w locie Jak mały samolocik. (ważka)
Nie liść – a na łące i zielony. Nie zegar – a cyka, jak szalony! Nie w stajni – skacze wolny!
Już wiemy – to …! (konik polny)
Podając rozwiązanie, dziecko wskazuje właściwy obrazek. Po rozwiązaniu zagadki dokonuje analizy sylabowej – dzieli nazwę odgadniętego owada na sylaby. Następnie Rodzic, a potem dziecko, mówią nazwę jednego z owadów, dzieląc ją na sylaby.
- „Motyle i kwiatki” E. Szelburg-Zarembina – zabawa dydaktyczna.
Rodzic ilustruje treść wiersza obrazkami. Układa w szeregu motyle, a później kwiaty. „Motyle”
Ile tu motyli? Tyle!
Jakie Śliczne, te motyle!
Domem dla nich każdy kwiat,
gdyby nagle deszczyk spadł.
Dzieci liczą motyle i kwiaty i określają ich liczbę liczebnikiem. Następnie układają motyle na kwiatkach i sprawdzają, czy każdy motyl ma swój domek-kwiatek. Używanie określenia tyle samo.
- „Kropki biedronki” – zabawy matematyczne.
Rodzic kładzie na dywanie biedronki bez kropek. Dziecko układa kropki biedronkom według poleceń Rodzica:
- Na każdym skrzydełku mają być po 2–3 kropki (albo po jednej kropce).
- Na jednym skrzydełku mają być 2, a na drugim 3 kropki itp.
W takich zadaniach za każdym razem po doklejeniu kropek Rodzic pyta: – Ile wszystkich kropek ma biedronka? – Która biedronka ma najmniej kropek, a która ma najwięcej kropek?
- Dziecko dokleja kropki tak, aby biedronka miała łącznie na obu skrzydełkach 2, 3, 4 kropki; 5, 6, kropek, a Rodzic pyta: Ile ma na jednym, a ile na drugim skrzydełku?.
- Rodzic układa w jednym rzędzie rysunki 5 biedronek bez kropek. Dziecko dokleja kropki tak, by pierwsza miała tylko 1 kropkę, a każda następna miała o 1 kropkę więcej. Odczytują liczbę kropek kolejnych biedronek. Potem odczytują liczbę kropek biedronek od końca. – Ile kropek ma druga, trzecia, piąta, czwarta, pierwsza biedronka? – Która biedronka ma najmniej kropek, a która ma najwięcej kropek?
- „Boćki i żaby” Barbara Stefania Kossuth – zabawa ortofoniczna.
Rodzic: Przyleciały boćki zza dalekich mórz, klekotały głośno – wróciłyśmy już!
Dziecko: Kle, kle, kle! Kle, kle, kle!
Rodzic: A nad stawem w trawie padł na żabki strach. – Boćki przyleciały!
Dziecko: Och, och, ach, ach, ach!
Dziecko: Kum, kum, kum! Kum, kum, kum!
Rodzic: Żabki przestraszone hyc! Do wody – hyc!
Boćki chodzą, brodzą… nie znalazły nic!
Dziecko: Kum, kum, kum! Kum, kum, kum! Kle, kle, kle! Kle, kle, kle!
Dziecko ma przed sobą 2 drewniane łyżki, oraz tarkę. Mówiąc kwestię żabki stuka rytmicznie łyżkami o siebie, natomiast mówiąc kwestię bociana – pociera łyżką o tarkę.
- Zabawy umuzykalniające:
Zabawa muzyczno-ruchowa przy piosence „Była sobie żabka mała” – utrwalanie piosenki.
- Rodzic proponuje wysłuchanie piosenki, następnie rozmawia z dzieckiem o wiośnie na łące: po czym ją można rozpoznać, co się wówczas na łące dzieje. Nawiązuje do powrotu bocianów z ciepłych krajów i żab budzących się z zimowego snu. Przypomina, że tradycyjnie żaby uważa się za smakołyk bociana, w rzeczywistości bocian woli myszy.
- Nauka piosenki. Rodzic śpiewa początkowo słowa historii, a dziecko dośpiewuje: Re, re, kum, kum, re, re, kum, kum oraz Re, re, kum, kum, bęc!. Następnie Rodzic prosi o wykonanie „dośpiewu” razem z gestami. Na re, re, kum, kum dziecko macha rytmicznie rękoma ze zgiętymi łokciami i rozsuniętymi mocno palcami, jak żabie łapki, unosząc dłonie na zmianę w górę i w dół. Na bęc dziecko klaszcze w dłonie.
- Zabawa inscenizowana z piosenką. Dziecko jest żabką a rodzic bocianem. Ustalają, gdzie jest dom żabki oraz skąd przyjdzie niespodzianie bocian. Razem śpiewają piosenkę, oraz odgrywają swoje role. W momencie śpiewania fragmentu połknął żabkę na śniadanie Rodzic-bocian, trzymając ręce wyprostowane w łokciach, delikatnie skubie dłońmi leżące dziecko-żabkę, naśladując jedzącego bociana. Zabawę powtarza się kilkukrotnie.
- Dziecko – żabka leży nieruchomo, aby nie przyciągnąć uwagi bociana, powoli zasypia po emocjonującym dniu na łące.
