Dzień 04. 06. 2020 r.
Temat: Niby tacy sami, ale inni
Cele ogólne:
- -rozwijanie percepcji słuchowej;
- -zapoznanie z figurami geometrycznymi.
1.Ćwiczenia poranne:
- Skłony – Złap mnie za ręce.
Dzieci stoją tyłem do rodzica w rozkroku, w małej odległości od siebie; wykonują skłon w przód i podają ręce partnerowi przez okienko powstałe między jedną a drugą nogą. Następnie puszczają ręce i prostują się. Ćwiczenie powtarzamy 3-4 razy.
- Masaż pleców.
Rodzic mówi dzieciom, że ich ręce potrzebne są nie tylko podczas jedzenia, do ubierania się, noszenia czegoś, ale także do nawiązywania kontaktów z innymi.
-Dzieci dobierają się w pary z rodzicem lub rodzeństwem. Rodzic klęka, podpierając się rękami o podłogę, pozwalając głowie swobodnie zwisać. Dziecko staje za rodzicem i kładzie ręce na jego plecach. Najpierw uderza rękami, jakby były one ciężkim zwierzęciem, to tu, to tam…
Następnie ręce są galopującym koniem…
Potem – ogromnym wężem…
Następnie człapie rękami jak ciężka, gruba gęś chodząca po podwórku…
Teraz plecy partnera są bębenkiem. Palce uderzają lekko, miękko w bębenek. Najpierw wolno, a potem coraz szybciej…
Potem dzieci zamieniają się rolami. Po zabawie dzielą się wrażeniami.
2.Ćwiczenia słuchowe.
- Kończenie rymowanek.
- Ma zmarznięty z zimna nosek
ten malutki… (Eskimosek)
- Nie jadł śliwek ni malinek
ten mały, czarny… (Murzynek)
- Czy widzicie tego skośnookiego chłopczyka?
Ma żółtą cerę. To syn pana… (Chińczyka)
- Ta dziewczynka to Olka,
ona tak jak i wy – … (Polka)
- Dzielenie nazw obrazków na głoski.
Dziecko dostaje obrazek (np.: ryby, domu, wagi, drogi, roweru, lampy, sanek…). Dzieli jego nazwę na głoski. Liczy głoski w nazwach. Potem układa obrazki według wzrastającej liczby głosek w ich nazwach. W razie problemów z głoskowaniem dzieci dzielą nazwy na sylaby.
- Bezgłośne wymawianie nazw obrazków.
Rodzic siedzi przed dzieckiem. Mówi mu, jaki obrazek ma odszukać, ale będzie to robił, nie wydając głosu, a poruszając tylko (przesadnie) wargami.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa Odszukaj kolor.
Dzieci poruszają się w rytm tamburynu; podczas przerwy w grze wyszukują w pokoju zabawki ,które są w kolorze wypowiedzianym przez rodzica, np.czerwonym.
- Słuchanie wiersza M. Terlikowskiej Kolorowe koła.
Zapoznanie z figurą przestrzenną – kulą.
Spójrzcie uważnie dokoła,
wszędzie są kule i koła.
Kół co niemiara, kul co niemiara.
Jest koło! Tarcza zegara.
Wesoło koła turkocą
pod starodawną karocą.
Na drogach świecą się jasno,
błysną i gasną, błysną i gasną.
A tutaj koło przy kole:
wagon, semafor – to kolej.
A kiedy kół jest tak dużo,
po prostu pachnie podróżą.
Kulę każdy nadmucha –
od babci do malucha.
Zrobimy z mydła pianę
i będą bańki mydlane.
Ojej, przepraszam, omyłka.
To już nie bańka – to piłka.
Tu mamy kulę armatnią,
niemodną wprawdzie ostatnio.
Sypią się kule, kuleczki,
wiśnie, a może porzeczki.
Nitka, na nitce kulki
Czyje korale? – Urszulki.
Balon
to kula z gondolą.
Lećmy!
Państwo pozwolą.
W balonie było przyjemnie,
lecz pora wracać na Ziemię.
Noc właśnie Ziemię otula.
A Ziemia – to co?
Też kula.
-Wyjaśnienie znaczenia słów: gondola, semafor, staroświecka.
- Rozmowa na temat wiersza.
- Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu? (Dzieci nazywają je i wskazują na ilustracjach).
- Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dzieci, tak samo jak przy kole, nazywają je i wskazują na ilustracjach).
- Segregowanie zabawek, przedmiotów na te w kształcie koła (plastikowy talerz, koło od samochodu, kolorowy krążek, taca…) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki…).
- Określanie różnic między kołem a kulą.
- Rodzic daje dziecku kartonowe koło i piłeczkę. Dziecko bierze między dłonie kartonowe koło. Powinno dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czuje między dłońmi. Potem bierze piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło.
- Potem dzieci rzucają kartonowe koło na podłogę. Ono upada i leży. Potem rzucają piłkę w kształcie kuli. Ona – jak większość kul – odbija się i turla.
- Następnie rodzic rozcina koło. Ma dwie płaskie połówki koła. Kroi pomarańczę na plasterki, otrzymuje kawałki w kształcie koła. ( rodzic wyjaśnia, że środek każdej kuli ma kształt koła).
- Zabawa z piłkami (kulami) i krążkami (kołami).
Rodzic przygotowuje dzieciom krążek /papierowy talerzyk/ i piłkę. Przy nagraniu spokojnej muzyki dzieci w dowolny sposób poruszają się po pokoju. Podczas przerwy w grze zatrzymują się ; na hasło kula biorą piłkę i podskakują w miejscu, a jeżeli koło, to krążki i wykonują przysiady. Ponowne dźwięki muzyki zachęcają dzieci do swobodnego poruszania się.
3.
- Ekspresja słowna – Nasze odczucia.
Dzieci kończą zdania: W przedszkolu czuję się źle, gdy… Czuję się dobrze, gdy… Zapisywanie przez rodzica wypowiedzi dzieci na kartonie pod buziami – smutną i uśmiechniętą.
- Zabawa Coś miłego o sobie.
Dzieci wyobrażają sobie, że przedstawiają się nieznanej osobie i mówią o sobie tylko dobre rzeczy; wskazują swoje mocne strony. Np. Cześć. Jestem Olek. Bardzo ładnie sprzątam, układam zabawki i dobrze jeżdżę na rowerze. Bardzo ładnie rysuję i zawsze słucham pani… itd.
- Zabawa rozwijająca poczucie własnej wartości – Taki sam i inny.
Dzieci otrzymują polecenia od rodzica, np.
- Wstań i dotknij wszystkich domowników, którzy mają na sobie coś niebieskiego.
- Dotknij każdego, kto jest tak jak ty dziewczynką (chłopcem).
- Dotknij każdego, kto ma oczy takiego koloru jak ty.
(Zwrócenie uwagi, że jest wiele osób, które mają z nami coś wspólnego).
