Grupa wiekowa 5- 6 latki
Temat tygodniowy: Wielkanoc – zwyczaje i tradycje
Temat dnia: Przygotowania do świąt
Poniedziałek 29.03.2021r.
- Oglądanie kart świątecznych. Zwrócenie uwagi na powtarzające się na nich elementy; wskazywanie symboli, które kojarzą się z Wielkanocą
- Ćwiczenia poranne – zestaw nr XXVI.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa Jak pisanki.
Dziecko biega po sali w różnych kierunkach; na mocne uderzenie w bębenek kładzie się i swoim ciałem próbuje przybrać kształt pisanki. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do ponownego ruchu.
- Ćwiczenie dużych grup mięśniowych – Wysoko – nisko.
Dziecko stoi; na hasło: Wysoko, wspina się na palce, wyciąga do góry ręce i porusza palcami – szuka wielkanocnego koszyka na szafie. Na hasło: Nisko przykuca i naśladuje rękami czyszczenie obuwia przed świętami.
- Ćwiczenie tułowia – Ciężkie siatki i lekkie siatki.
Dziecko robi przedświąteczne zakupy; najpierw idzie lekko, z pustymi siatkami, a potem niesie ciężkie siatki z zakupami – pochyla się do przodu, ugina nogi i naśladuje dźwiganie ciężkich zakupów.
- Skoki – Zajączki wielkanocne.
Dziecko – zajączek – porusza się po sali skokami (na ugiętych nogach), ręce trzyma przy głowie, pokazując uszy zajączków.
- Zabawa uspokajająca – Świąteczny spacer.
Dziecko idzie po obwodzie koła, rytmicznie powtarzając tekst: Na spacerek wychodzimy, by odwiedzić swe rodziny
- Słuchanie ciekawostek na temat różnych zwyczajów, obrzędów związanych z Wielkanocą.
WIELKANOC nazywana jest Świętami Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijanie obchodzą ją na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa, który pokonał śmierć i powrócił do żyjących. Wierzą, że ofiarował on swoje życie, żeby odkupić ludzkie winy. Typowym zwierzęciem ofiarnym przez wiele tysięcy lat był BARANEK. Po zmartwychwstaniu Chrystusa to miłe zwierzę zostało symbolem Jego ofiary. W czasach, kiedy nie wiedziano jeszcze, że żywność można zamrażać, co roku na wiosnę biedniejszym ludziom brakowało jedzenia. Plonów jeszcze nie było, a zapasów, które zgromadzono jesienią, często wiosną już brakowało. Całe szczęście, że KURY niosły jajka! Pozwalało to jakoś przetrwać nieprzyjemny okres. Z czasem zaczęto jaja święcić, traktować jako symbol rodzącego się życia. Już od początku Wielkiego Postu gospodynie malowały i wyklejały pisanki oraz kraszanki – niezbędny element świąt Wielkanocy. JAJKA zdobiono, spożywano. Miały one wielkie znaczenie – jajko z wielkanocnego stołu pastuch wynosił na pole, kiedy po raz pierwszy wypędzał bydło po zimie. Skorupki ze świątecznych jajek gospodyni wynosiła na pole i tam zakopywała. W Polsce wschodniej był zwyczaj przerzucania jaja nad dachem domu – na szczęście (pierwszej niedzieli po Wielkanocy, po zachodzie słońca). ZAJĄCE rozmnażają się często i mają sporo potomstwa, dlatego były uważane za symbol płodności, dostatku. Około XIX wieku zaczęto łączyć to zwierzę z Wielkanocą. Wierzono, że to zając przynosi świąteczne jajka. W Polsce symbol zająca zaakceptowano dopiero w XX wieku. Dzisiaj uważa się, że przynosi on dzieciom prezenty. Radosnym symbolem zbliżających się świąt Wielkiej Nocy jest Niedziela Palmowa. Tego dnia w kościołach święcone są palmy, na pamiątkę liści palmowych, którymi witano Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy. Stary zwyczaj każe zachować palmę w domu. W czasie burzy palmy miały strzec domu przed piorunami. Poświęcone witki wierzbowe zostawiano dawniej w polu, żeby zapewniały dobry plon i chroniły przed szkodnikami i suszą. Symbolem świąt Wielkiej Nocy są pisanki, które święci się w Wielką Sobotę. Malowanie jajek to tradycja sięgająca starożytności. Wykorzystywanie zdobionych jajek w obrzędach znane było nawet w starożytnym Egipcie. Jaja miały też duże znaczenie w symbolice pogańskiej. Uważano je za znak odradzającego się życia. W Polsce jaja zaczęto wkładać do koszyczka ze święconką dopiero w XII wieku. Do farbowania jaj używano niegdyś łupin cebuli, liści szpinaku lub kory drzew. Na Opolszczyźnie wydrapywano wzory na uprzednio ufarbowanej skorupce, na Kurpiach oklejano skorupkę sitowiem. W święconce, którą niesie się do kościoła w Wielką Sobotę, oprócz jajek powinny znaleźć się też: baranek (symbolizuje Chrystusa, który ocali tych, co w niego wierzą), chleb (symbol ciała Chrystusa), kiełbasa (wróży pomyślność przez cały rok), sól (chroni od zepsucia), chrzan (wywołuje łzy i ma przypominać o Męce Pańskiej). Wielką Niedzielę rozpoczyna msza rezurekcyjna, która kończy okres Wielkiego Postu. Dawniej w Polsce, kiedy postu ściśle przestrzegano, w domach bogatych ludzi śniadanie wielkanocne zmieniało się w ucztę, która ciągnęła się cały dzień. Drugim dniem świąt jest lany poniedziałek. Nie wiadomo dokładnie, skąd wziął się zwyczaj zwany dyngusem. Wierzono jednak, że oblana osoba będzie miała szczęście, a oblana dziewczyna wyjdzie za mąż. W niektórych rejonach Polski jest zwyczaj smagania się tego dnia witkami wierzby. W innych – kawalerowie tego dnia obnoszą po wsi koguta. To stary zwyczaj, sięgający czasów pogańskich. Wierzono, że kogut, którego pianie miało płoszyć złe duchy, ochroni domy przed nimi.
- Zabawa ruchowo-naśladowcza Przedświąteczne porządki.
Dziecko porusza się w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze naśladuje czynności, o których jest mowa: odkurzamy dywan, wycieramy kurze, podlewamy kwiaty, myjemy okna.
- Zagadki dotykowe – Co ukryłam w pudełku?
Rodzic wyjmuje z pudełka przedmioty związane z Wielkanocą. Dziecko z zasłoniętymi oczami odgaduje, co otrzymuje do ręki, np. koszyczek, baranka, zajączka, jajko, bazie, borowinkę, serwetkę.
- Ćwiczenie spostrzegawczości – Ukryte pisanki.
Dziecko szuka ukrytych pisanek. Kiedy je znajdzie, określa, w jakich miejscach zostały schowane. Stosuje odpowiednie przyimki. Liczy, ile pisanek zostało ukrytych.
- Wypowiedź dziecka, na podstawie obserwacji i doświadczenia, jak powinien wyglądać wielkanocny koszyczek. Wyjaśnienie, dlaczego właśnie takie potrawy i przedmioty powinny się w nim znaleźć. Dzieci wybiera spośród zgromadzonych na stoliku rekwizytów te, które powinny zostać włożone do koszyczka. Wyjaśnia swój wybór. Z pomocą rodzica wypełniają nimi przygotowany koszyczek, który stawiają w kąciku przyrody; porównują swój koszyczek z tym przedstawionym w ćwiczeniu w książce.
- Zabawa plastyczna – Baranek wielkanocny.
Zapoznanie z treścią wiersza Doroty Gellner Wielkanoc.
W zielonym owsie nad ranem
zbudził się mały baranek.
I dzwoni dzwoneczkiem z cukru:
Wielkanoc! Wielkanoc już jutro!
Zaproponowanie wykonania baranka według pomysłów dziecka. Rysowanie wymyślonego baranka na kartonie; oklejanie kuleczkami z białej bibułki i elementami wyciętymi z kolorowego papieru; przyklejanie z drugiej strony przygotowanej przez rodzica trójkątnej tekturowej podstawki, ułatwiającej postawienie pracy.
