Dzień 14.04.2020 r.
Temat dnia: Kwoka i jej dzieci
Cele ogólne:
-rozwijanie mowy i myślenia;
-ukazywanie znaczenia hodowli zwierząt dla człowieka;
-zainteresowanie literą f F: małą i wielką.
- Ćwiczenie poranne :
- Zabawa orientacyjno-porządkowa Przestraszone kurczątka.
Dziecko – kurczątko – swobodnie porusza się w różnych kierunkach pokoju. Na hasło: Uwaga, kot! ucieka do kurnika, wyznaczonego miejsca w pokoju, wydając odgłosy: pi, pi, pi. Hasło: Nie ma kota – jest sygnałem do ponownego ruchu.
2.
- Słuchanie wiersza T. M. Massalskiej W gospodarstwie.
W gospodarstwie
Pieje kogut już od świtu:
– Kukuryku! Kukuryku!
Kura do kurczaków żwawo
Gdacze: – W lewo!
Gdacze: – W prawo!
Kaczka kwacze: – Kwa! Kwa! Kwa!
Trzy kaczątka dziobem pcha.
Krowa muczy: Mu! Mu! Mu!
Aż po prostu brak jej tchu.
Koń opędza się od much
I rży głośno: – Jestem zuch!
Świnka chrumka: – Chrum! Chrum! Chrum!
Co za hałas! Co za szum!
Kot cichutko miauczy: – Miau.
A pies szczeka: – Hau! Hau! Hau!
- Rozmowa na temat wiersza.
-Kto pieje od świtu?
-Jak gdacze kura? Co robi kaczka? Co robi krowa?
-Od kogo opędza się koń?
-Kto chrumka? Kto cichutko miauczy?
-Kto głośno szczeka?
- Zabawa dramowa – Niespokojne kurczątka.
– Dziecko wciela się w role kurczątka, które niepokoi się o swoją mamę; prowadzi dialog z rodzicem, w którym wyraża swój niepokój i przewidywania, co mogło się przydarzyć mamie.
-Dziecko próbuje swoim zachowaniem, mimiką, gestem wyrazić smutek, jaki towarzyszyłby mu, gdyby coś złego spotkało jego mamę; następnie wyraża radość ze spotkania z mamą.
- Zabawa rozwijająca zręczność i szybkość – Zbieramy robaki.
Rodzic przygotowuje dla dziecka dziewięć sznurowadeł lub sznureczków – robaków, tackę i pęsetę. Zadaniem dziecka jest jak najszybsze zebranie sznurowadeł za pomocą pęsety i położenie ich na tacy. Zabawę można powtórzyć.
- Zabawa z obrazkami – Skąd to mamy? (Prosimy rodziców o skorzystanie z obrazków z internetu lub książek przyrodniczych)
Dziecko ogląda obrazki przedstawiające zwierzęta hodowlane (kurę, krowę, owcę, pszczoły, gęś), podaje ich nazwy i zastanawia się, jakie korzyści ma człowiek z hodowli tych zwierząt, np.: kura – jajka; gęś – jajka, pierze; owca – mięso, wełna, mleko; krowa – mięso, mleko; pszczoły – miód, wosk.
- Zabawa dydaktyczna –Tajemnicze pudełko lub worek.
-Dziecko wyjmuje z pudełka różne produkty pochodzenia zwierzęcego, np.: jajko (ugotowane na twardo), mleko w kartonie, miód w słoiku, kłębek wełny, opakowanie sera żółtego, pióro itp. Następnie podaje ich nazwy i wskazuje na obrazku zwierzę, od którego dany produkt pochodzi.
-Z pomocą rodzica, dziecko podaje propozycje, do czego można wykorzystać te produkty np. jajka: kanapki, sałatka, jajka w majonezie, ciasto; mleko: kakao, ser, budyń; miód: kanapki, ciasto; wełna: sweter, czapka, rękawiczki; ser żółty: kanapki, zapiekanka, pizza; pióro: poduszka, pierzyna.
-Przygotowanie wspólnie z rodzicem, mlecznej niespodzianki: zmiksowanie mleka (przegotowanego i schłodzonego) z granulowanym kakao. Degustowanie powstałego napoju przez słomkę. Zachęcanie dziecka do picia różnych napojów mlecznych. Rodzic podkreśla znaczenie spożywania produktów mlecznych dla zdrowia i prawidłowego rozwoju.
- Zabawy z głoską i litreą F f – dla chętnych dzieci (pokaz litery f: małej i wielkiej, drukowanej)
-Kreślenie liter F f w powietrzu, na podłodze, na plecach.
-Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską f (fajka, flaga,
foka…),
mających ją w środku (agrafka, delfin, perfumy…) oraz na końcu (elf,
kilof, traf…).
-Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską f (Franek, Filip, Felicja, Florentyna…).
-Analiza i synteza słuchowa imienia Franek. Dzielenie imienia na sylaby
i na głoski.
- Zabawa Zwierzęta z wiejskiego podwórka.
Na melodię popularną z piosenki Kurczątka rodzic śpiewa:
Kaczęta, kaczęta w stodole były,
maleńką dziureczką powychodziły.
W tym miejscu kończy piosenkę, a dziecko składa dłonie w kształt dzioba i poruszając dziobem, głośno kwacze: kwa, kwa, kwa…
Następnie rodzic śpiewa ten sam fragment piosenki, przedstawiając inne zwierzęta, np.: kocięta, prosięta, cielęta, koźlęta, a dziecko naśladują wydawane przez nie głosy.
- Czytanie literatury dziecięcej o zwierzętach żyjących na wiejskim podwórku. Rozpoznawanie ich i nazywanie; swobodne wypowiedzi dziecka na temat ich wyglądu (np.: określa kolory ich sierści, piór itd.).
