15.04.2020 r. (środa)
Temat: Sprzątanie świata.
Cele: – Poszerzanie zasobu słownictwa dziecka – poznanie pojęcia ekologia.
– Rozwijanie poczucia odpowiedzialności za przyrodę.
– Wdrażanie do utrzymywania porządku w swoim otoczeniu.
– Wskazywanie właściwych i niewłaściwych zachowań wobec przyrody.
Pomoce dydaktyczne: wiersz D. Niemiec “Jak żyć, by z przyrodą w zgodzie być?”; dowolna gazeta; kosz na śmieci; rolki po papierze/ręczniku toaletowym; kartony po sokach; zakrętki plastikowe; puszki; butelka plastikowa po napoju; opakowania po produktach spożywczych itp.; muzyka relaksacyjna; sznurek/linka/tasiemka o długości ok 4-5m; ulubiona lektura dziecka
Realizacja:
I. Zabawa ruchowa pt.”Śmieci wrzucamy do kosza” z elementem celowania.
Rodzic z dzieckiem z kartek z gazety robi papierowe kulki, następnie rozrzuca je po dywanie. Rodzic ustawia kosz na śmieci w odległości około 1 m od brzegu dywanu. Na hasło rodzica “Ojej jaki tu nieporządek, przecież śmieci wrzucamy do kosza. Pomożesz mi posprzątać?” – Zadaniem dziecka jest celowanie do kosza kulkami z gazet.
Gdy dziecko dobrze sobie radzi z celowaniem – można zwiększyć odległość do np. 1,5m lub 2m.
II. Słuchanie wiersza D. Niemiec pt. “Jak żyć, by z przyrodą w zgodzie być?”
Aby piękny był nasz świat,
nawet gdy masz mało lat,
żyj na co dzień ekologicznie,
wtedy wokół będzie ślicznie.
Śmieci segreguj, niech do kosza trafiają.
Uwaga! Ekolodzy po swym piesku sprzątają!
Zakręcaj kran, gdy woda z niego kapie.[…]
Latem, biegając po lesie, nie niszcz nigdy drzewek,
ptaki ci się odwdzięczą za to swoim śpiewem.
A wieczorem, gdy będziesz rozpalał z tatą ognisko,
pamiętaj, są do tego specjalne miejsca, ot i wszystko.
Po przeczytaniu rodzic rozmawia z dzieckiem na podstawie treści utworu.
– Czy podoba Ci się nasza ziemia, nasz świat?
– Jaki jest nasz świat?
– Jak myślisz, co to jest ekologia? Rodzic dziecku wyjaśnia nowe pojęcie
– Co trzeba robić, aby żyć ekologicznie?
– Dlaczego warto troszczyć się o przyrodę?
– Jak się czujesz, gdy możesz bawić się tam, gdzie jest czysto,( gdzie nie ma papierków, porozrzucanych butelek)?
– Jak czułabyś/czułbyś się gdyby wokół Ciebie było dużo śmieci?
III. Zabawa ruchowa pt. “Przejście przez most” z elementem równowagi.
Rodzic rozkłada prosto na dywanie linkę/sznurek/tasiemkę.
– To będzie most nad rzeką. Teraz poproszę cię , abyś przeszła/przeszedł po tym moście stopa za stopą. Możesz trzymać rączki w bok, aby było ci łatwiej przejść.
Dziecko przechodzi przez most. Zamiana ról. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie
IV. Zabawa relaksacyjna “W lesie”
Rodzic zaprasza dziecko do położenia się na dywanie. Prosi, aby zamknęło oczy, słuchało go i wykonywało z nim ćwiczenie. Włącza nagranie śpiewu ptaków i opowiada dziecku o lesie, w którym właśnie się znalazło.
https://www.youtube.com/watch?v=19Czl58l7iU
W tym samym czasie rozsypuje na dywanie śmieci – rolki po papierze/ręcznikach papierowych, stare gazety, opakowania po produktach, butelki plastikowe/szklane, folie, zakrętki od butelek, itp.
Rodzic mówi:
Wyobraźcie sobie, że poszliśmy na spacer do lasu. Szliśmy przez jakiś czas, a ponieważ trochę się zmęczyliśmy postanowiliśmy się położyć na polanie, żeby chwilę odpocząć. Leżymy sobie na zielonym, miękkim mchu. Słońce przygrzewa, jest nam bardzo przyjemnie. Wokół słychać tylko śpiew ptaków, jest spokojnie, miło. Wiatr leciutko porusza gałęziami pobliskich paproci i czujemy na twarzy przyjemny powiew wiatru. Jeszcze chwila i będziemy mogli wyruszyć w dalszą podróż. Nasze oczy są tak ciężkie, że nie chcą się otworzyć (oczy mamy cały czas zamknięte). Przeciągamy się jak koty i powoli siadamy, wystawiając twarze do słońca. Powoli otwieramy oczy i rozglądamy się dookoła.
Rodzic zadaje pytania dziecku:
– Co to? Czy to na pewno jest piękny las? – Dziecko odpowiada – Nie, tu jest bardzo dużo śmieci.
– Jak myślisz, kto mógł tak naśmiecić w lesie i czy ten ktoś zachował się właściwie? – Nie
– Jak wygląda las pełen śmieci?
– Co trzeba zrobić, żeby znowu był piękny? – Trzeba pozbierać śmieci.
Rodzic daje dziecku worek na śmieci i zaprasza je do wspólnego posprzątania lasu.
V. Zabawa naśladowcza “Wróbelki”
Dziecko jest wróbelkiem. Rodzic układa na dywanie z linki/sznurka kształt koła, które będzie gniazdkiem wróbelka.
Dziecko kuca w gnieździe. Na dane hasło rodzica “Wróbelek wyfruwa z gniazda” – dziecko wstaje, wychodzi z gniazda, biega swobodnie po dywanie machając rączkami jak ptaszek skrzydełkami i mówi: ćwir-ćwir, ćwir – ćwir.
Na hasło “Wróbelek wraca do gniazda” – dziecko wraca do pętli i kuca w środku. Zabawę powtarzamy kilka razy, może być zamiana ról.
VI. Czytanie na dywanie
Rodzic zaprasza dziecko, aby ze swojej biblioteczki wybrało bajkę/opowiadanie, której chciałoby teraz wysłuchać.
