Dzień 20.04.2020 r.
Temat dnia: Wiosna na działce
Cele ogólne:
-rozwijanie pamięci słuchowej;
-zachęcanie do obserwowania przyrody /np.: kwiatów polnych i ogrodowych; zwierząt – dżdżownicy i jej naturalnego środowiska/.

1. Ćwiczenie poranne:

Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – Kwiatek rośnie.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, z tułowiem pochylonym do przodu, z dłońmi opartymi o podłogę, na hasło: Kwiatek rośnie, powoli prostują tułów i wyciągają ręce jak najwyżej w górę. Na hasło: Kwiatek więdnie, powoli wracają do pozycji wyjściowej.

2. Nauka wiersza H. Zdzitowieckiej W naszym ogródeczku.
Słuchanie wiersza:

W naszym ogródeczku zrobimy porządki:
zagrabimy ścieżki,
przekopiemy grządki!
Na grządkach wyrośnie:
fasolka, marchewka,
sałata i groszek,
czerwona rzodkiewka.
W naszym ogródeczku
posiejemy kwiatki –
będą nam pachniały
fiołki i bratki,
nasturcje, goździki,
nagietki i groszek,
i ta biała lilia,
co tak żółci nosek.

Rozmowa na temat wiersza.
-Co zrobimy w ogródku?
-Co będzie nam potrzebne do kopania, a co – do grabienia?
-Jakie warzywa wyrosną w ogródku?
-Jakie kwiaty wyrosną w ogródku?

Pokaz narzędzi ogrodniczych na obrazkach /np.: w książce lub zachęcamy rodziców do skorzystania z ilustracji w internecie/.
-Wyjaśnianie dzieciom, do czego służą te narzędzia /łopata, grabie, widły, motyka, konewka i sekator/.

Zabawa ruchowa W ogródku.
Dzieci poruszają się po pokoju zgodnie z rytmem wyklaskiwanym przez rodzica. Na hasło rodzica, dzieci zatrzymują się i naśladują daną czynność, np.:
-grabimy liście;
-nakładamy liście na taczki i wywozimy na śmietnik;
-kopiemy ziemię łopatą;
-siejemy nasiona.

Ponowne słuchanie wiersza. /Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu/.
Podczas słuchania wiersza dzieci starają się zapamiętać nazwy warzyw i kwiatów. Następnie rodzic pokazuje obrazki roślin w takiej kolejności, w jakiej wymienione są w wierszu / prosimy rodziców o skorzystanie z internetu lub książek przyrodniczych/.

Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Nie podepcz grządek.
Rodzic wyznacza skakankami zarys grządek. Dzieci spacerują wąskimi ścieżkami, starając się nie deptać grządek.
Próby wspólnej recytacji wiersza / dziecko razem z rodzicem mówi wiersz raz cicho, raz głośno/.

Ilustracja ruchowa wiersza W naszym ogródeczku.

-Dzieci naśladują, podczas wspólnej z rodzicem recytacji – grabienie, kopanie ziemi, wymieniając warzywa, liczą je na palcach, sieją kwiaty, wąchają je i ścierają żółty pyłek z lilii ze swojego nosa.

-Wypowiadanie się na temat roli roślin w życiu ludzi i zwierząt.
Rośliny są pokarmem, wzbogacają powietrze w tlen, upiększają krajobraz, służą do lekarstw, herbat, soków, wykorzystywane są w kosmetyce do produkcji kremów, szamponów, maseczek, toników…

3. Zapoznanie z wyglądem dżdżownicy oraz jej rolą w spulchnianiu gleby.

Czytanie literatury dziecięcej lub ciekawostek na temat dżdżownicy.

-Wyjaśnienie nazwy dżdżownica. /Pochodzi od tego, że wychodzi z ziemi w czasie deszczowej (dżdżystej) pogody/.
Dżdżownica porusza się dzięki mięśniom wora skórno-mięśniowego. Twarde włoski umieszczone na dolnej części umożliwiają jej ruch do przodu i kopanie kanalików w ziemi. Dżdżownica nie ma wyodrębnionej głowy ani oczu. Reaguje jednak na światło.
Prowadzi nocny tryb życia. Ponieważ oddycha przez skórę, musi przebywać stale w wilgotnym otoczeniu. Promienie słoneczne wysuszyłyby jej skórę, dlatego w dzień przebywa pod ziemią, w wykopanych przez siebie kanalikach. Na powierzchnię ziemi wychodzi w nocy. Zwierzę możemy zobaczyć na powierzchni ziemi w deszczowe dni, gdy woda zaleje mu korytarze.
Dżdżownica żywi się zbutwiałymi liśćmi i innymi częściami roślin, które wciąga do swoich kanalików. Niestrawione części roślin i ziemię, którą połyka na różnych głębokościach, wydala na powierzchnię ziemi. Przyczynia się w ten sposób do wymieszania gleby z różnych warstw. Kanaliki, które drąży dżdżownica, spulchniają glebę i ułatwiają do niej dostęp powietrza i wody. Im więcej dżdżownic w glebie, tym jest ona lepsza. Dlatego rolnicy, ogrodnicy i działkowcy starają się chronić te zwierzęta.

Dla chętnych -zakładamy ogródek. W skrzynce z ziemią umieszczamy np. sadzonki pomidorów /oczywiście mogą być też kwiaty cebulkowe -wedlug uznania/.Następnie podlewamy roślinę i umieszczamy w nasłonecznionym miejscu. Zachęcamy dzieci do jej obserwowania i pielęgnowania.