TAJEMNICE KSIĄŻEK
28.04. DZIEŃ TEMAT: ROBIMY WŁASNY PAPIER?
CELE OGÓLNE: kształtowanie umiejętności łączenia przyczyny ze skutkiem; budowanie wiedzy dzieci na temat powstawania papieru
„Robimy własny papier!” – samodzielne wykonanie papieru czerpanego. Kształtowanie umiejętności łączenia przyczyny ze skutkiem.
Na stoliku ustawione są: miska z namoczonymi papierkami, zasuszone rośliny, brokat, barwniki, mikser, sito czerpalne, kuweta z wodą, ręczniki, kawałek tkaniny, gąbka.
Kto wie, co będziemy robić?
Naprowadzamy dziecko, by udzieliło poprawnej odpowiedzi – papier.
Tłumaczymy dzieciom, co to jest papier czerpany (jest to papier, który się wyławia – czerpie – z wody, mogą w nim być kawałki suszonych roślin, kwiatów).
Pytamy dziecko.
Jak powstaje zwykły papier? Z czego się go produkuje? Opowiadamy dzieciom o tym, jak powstaje papier. Można posłużyć się informacjami:
Najlepszy i najtrwalszy papier powstaje z drewna. Gdy drzewa są już wysokie, drwal je ścina, a w zamian sadzi nowe drzewa, tak aby w lesie zawsze była równowaga. Drwal odcina gałęzie drzew i same pnie, zawozi do fabryki papieru, czyli papierni. W papierni specjalne maszyny zdejmują korę z drzew, a pozostały środek rozdrabnia się na drobne włókno. Do włókna dodawane są różne składniki, między innymi barwnik, aby kartka była biała, oraz makulaturę, czyli papier użyty wcześniej, np. stare książki, gazety. Z takiej masy robi się długie rolki papieru, które tnie się później na kartki odpowiedniej wielkości. Na powstałych kartkach można drukować książki, gazety albo używać ich do rysowania. Pokazujemy dziecku mikser i mówimy: Mikserem rozdrobnimy podarte przez was wcześniej kartki papieru. Musimy to robić bardzo ostrożnie, żeby przygotowywana przez nas masa się nie wylała. Nie wolno wkładać rąk do miski podczas pracy. Rodzic miksuje papier w misce i mówi: Teraz mamy już gotową pulpę do robienia papieru czerpanego, możemy ją ozdobić, dodając kwiaty, barwniki i brokat, prosimy dziecko o dodanie wybranego składnika do pulpy papierowej. Dziecko wkłada ramę czerpalną do kuwety, następnie dziecko przy pomocy R. nakłada na ramę cienką warstwę pulpy. Dziecko delikatnie porusza ramą w kuwecie tak, aby pulpa została równomiernie rozprowadzona po całej ramie. Następnie zdecydowanym ruchem wyjmują ramę z kuwety, trzymając ją w poziomie tak, aby woda ściekała do kuwety. Kiedy woda przestanie kapać, kładziemy ramę z papierem na ręcznikach. Dziecko kładzie na papier tkaninę o tych samych wymiarach, R. pomaga i gąbeczką dociska tkaninę do ramy, odsączając w ten sposób papier z wody. Gdy papier jest już odsączony, dziecko odwraca ramkę do góry nogami, delikatnie pukając – tkanina razem z papierem powinna odczepić się od ramki. Zanosimy tak wykonany papier w ciepłe miejsce.
Załączam krótki filmik „Jak powstaje papier”
https://www.youtube.com/watch?v=xdfpRSZVgFI
„Ile to sylab?” – praca z KP2.31.
Kształtowanie umiejętności dzielenia wyrazów na sylaby. Wyklaskujemy każdą sylabę. Spróbujcie wypowiedzieć pierwszą głoskę w nazwach obrazków, a następnie ostatnią głoskę w nazwach obrazków.
Papiernia – zabawa relaksacyjna. (zabawa w dwie osoby)
Dziecko kładzie się na brzuchu, a druga osoba wykonuje na nim prosty masaż zgodnie treścią wiersza czytanego przez R.. Po chwili następuje zamiana. Dzieci mogą nauczyć się wiersza i sami wymyślić proste ruchy ilustrujące jego treść.
Oto wierszyk..
„Wczesnym rankiem idź do lasu,
(Dzieci palcami wskazującymi na przemian „spacerują” po plecach drugiej osoby.)
drwal tam drzewa tnie.
(Krawędzią dłoni delikatnie kreślą linię w poprzek jego pleców. )
Potem wielką ciężarówką do papierni jadą pnie.
(Pięść jednej dłoni przesuwają wzdłuż pleców).
Duży kawał drewna weź i długo nie czekaj,
(Chwytają kolegę za ramiona.)
na drobne kawałki porządnie go posiekaj.
(Krawędziami obu dłoni delikatnie stukają go po plecach – od góry do dołu i od dołu do góry.)
Dodaj barwnik, jaki chcesz, jeszcze klej i woda,
(Delikatnie dotykają jego szyi, a następnie jednego i drugiego ucha.)
w wielkiej kadzi to wymieszaj i masa gotowa.
(Palcem wskazującym kreślą koła na plecach kolegi.)
Teraz trudne jest zadanie, lecz się nie poddawaj, na podłużnych sitach tę masę rozkładaj.
( Palcami obydwu dłoni przesuwają od po plecach od góry do dołu).
Dużo cierpliwości teraz potrzebujesz, masa schnie, a ty ją dzielnie po trochu wałkujesz.
(Całą powierzchnią obu dłoni gładzą plecy od góry do dołu).
Kiedy papier już gotowy, zwiń go w wielkie bele, taki papier co dzień ma zastosowań wiele.
Proponuje chętnym dzieciom narysowanie okładki swojej ulubionej książki lub zaprojektowanie nowej. I pochwalcie się!!!
Do Jutra. Pozdrawiamy Was serdecznie.
