Wtorek dn. 28.04.2020 r.
TEMAT KOMPLEKSOWY: CO SIĘ DZIEJE NA WIEJSKIM PODWÓRKU?
TEMAT DNIA: KONIE I KONIKI
Cele:
- Zapoznanie ze zwierzęciem gospodarskim – koń.
- Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania.
- Kształtowanie pamięci muzycznej.
- Rozwijanie sprawności manualnej.
- Usprawnianie mięśni warg i języka.
Co to za zwierzę? – zagadka słuchowa.
Dziecko rozpoznaje konia po wysłuchaniu jego odgłosów.
https://www.youtube.com/watch?v=fkYMWFxtPOk
Konik – zajęcie z profilaktyki logopedycznej P. Siewiery-Kozłowskiej
A ten konik, źrebaczek,
Co po łące wciąż skacze, Dzieci kląskają językiem.
Kopytkami raźno bryka Dzieci kląskają językiem.
I wesoło sobie fika! Dzieci kląskają językiem.
Ogonem macha – w lewo, w prawo Unoszą czubek języka i sięgają nim na przemian
do lewego i prawego kącika warg.
I odgania muchy żwawo! Unoszą czubek języka i sięgają nim na przemian
do lewego i prawego kącika warg.
Parska głośno, gdy się cieszy, Zwilżają wargi językiem i próbują parskać jak konik.
Skubać trawkę już się spieszy. Zaciskają i rozluźniają wargi – udają skubanie
trawki.
A gdy najadł się nasz konik, Zaciskają i rozluźniają wargi – udają skubanie
trawki.
Znów po łące sobie goni! Dzieci kląskają językiem.
Wesoły źrebaczek – zabawa naśladowcza
Na klaśnięcie rodzica dziecko – źrebaczek bryka po łące, przeskakuje przez przeszkody. Na hasło: źrebaczek tarza się po łące – kładzie się na plecy, ręce i nogi unosi w górę, kołysze się na boki… .
Odpowiedzi na pytania:
Czy wiesz jak nazywa się?
- Dziecko – konik (źrebak)
- Mama – koń (klacz)
- Tata – koń (ogier)
Rodzic tłumaczy, że rodzice kochają swoje dziecko, opiekują się nim. Mama je karmi, gdy jest małe. Rodzice źrebaka też się tak zachowują.
Mustang z dzikiej doliny
https://www.youtube.com/watch?v=ZE7ezziI1zA
Jak wygląda koń?
Dziecko ogląda ilustracje konia. Opisuje, jak wygląda koń, jakie ma części ciała. Liczy ile ma nóg. Rodzic zwraca uwagę na charakterystyczne cechy konia: ogon, kopyta, grzywę.
Piosenka “Konik”
https://www.youtube.com/watch?v=wDP1D5L7vQk
1. Mam konika z podkowami
Konik stuka kopytkami
Z nim pojadę w siną dal
Patataj, patataj
Ref: Wio koniku, patataj, patataj
Kopytkami dla mnie graj, dla mnie graj / x2
2. Stuka konik kopytkami
Słonko świeci promyczkami
A ja jadę w siną dal
Patataj, patataj
Ref: Wio koniku, patataj, patataj
Kopytkami dla mnie graj, dla mnie graj / x2
Rodzic wyjaśnia: w siną dal – znaczy bardzo daleko, wio! – mówimy do konia, kiedy chcemy, żeby jechał, prry! – mówimy, kiedy chcemy, żeby koń się zatrzymał, koń nie nosi butów, tylko na kopytach ma podkowy.
Dziecko wspólnie z rodzicem śpiewa piosenkę “Konik”
Konik na łące – zabawa bieżna z elementem równowagi.
Rodzic rytmicznie uderza łyżką w pokrywkę: dziecko- konik biega swobodnie. Na hasło: Koń skubie trawę! – zatrzymuje się i wykonuje ruchy głową w górę i w dół. Rodzic uderza łyżką: konik znowu biega. Na hasło: Konik grzebie kopytem! – dziecko zatrzymuje się, staje na jednej nodze i przeciąga stopą drugiej nogi po podłodze.
Praca plastyczna “Konik”
Rodzic wycina dwa duże, identyczne szablony głowy konia. Dziecko je ozdabia np. koloruje, nakleja elementy z papieru kolorowego – oczy, grzywę z pasków lub sznurka. Skleja razem dwa szablony, a pomiędzy nie wkleja patyk, na którym zawiązujemy wstążeczkę.