Temat dnia: WYRUSZAMY NA WYCIECZKĘ PO POLSCE!

 

Cele: rozwijanie umiejętności orientowania się w przestrzeni; kształcenie umiejętności odkodowywania i kodowania informacji

 

„Poznajemy bliżej mapę Polski ” – praca z mapą.

Dzieci słuchają pierwszej zwrotki hymnu – Mazurka Dąbrowskiego – w postawie na baczność. Rodzic mówi dzieciom, kiedy hymn jest grany, w czasie jakich uroczystości. Po wysłuchaniu hymnu dzieci siadają przy mapie Polski. Rodzic  pokazuje obszar Polski wyznaczony granicami. Wyjaśnia, że na północy Polski leży Morze Bałtyckie. Dzieci obiema rękami pokazują fale na morzu. Rodzic pyta dzieci, jakim kolorem jest zaznaczone morze na mapie (niebieskim). Pokazuje także inne ele­menty oznaczone na niebiesko: rzeki i jeziora. Wskazuje pasma gór na południu Polski i pyta, jakim kolorem są oznaczone (brązowym). Dzieci wstają i swobodnie poruszają się po pokoju. Gdy Rodzic mówi: brą­zowy – dzieci stają w rozkroku i, pochylając się do przodu, próbują dotknąć palcami podłogi (udając górę). Następnie Rodzic wyjaśnia, że między morzem i górami jest na mapie kolor zielony oznaczający ni­ziny, czyli tereny dość płaskie, nisko położone.

Mapa Polski ze strony: http://www.mapy.pl/mhp.html

Rytmika – zabawy umuzykalniające. (Potrzebna nam będzie flaga wykonana w poniedziałek.)

Poruszanie się do rytmu granego przez rodzica na dowolnym instrumencie, nawet samodzielnie wykonanym: marsz, podskoki, bieg. Swobodne po­ruszanie się dzieci do muzyki.

Ćwiczenia oddechowe „Jak łopocze flaga?”.

Jak łopocze flaga na słabym wietrze? Pokażcie. Dzieci na wydechu leciutko dmuchają na flagę.

 Jak łopocze flaga na zmiennym wietrze? Pokażcie. Dzieci biorą wdech i dmu­chają na flagę – raz mocniej, raz słabiej.

Jak łopocze flaga na silnym wietrze? Pokażcie. Dzieci biorą wdech i mocno dmuchają na flagę.

Rozśpiewanie (Rodzic zwraca uwagę na dykcję dzieci).

Dzieci powtarzają za Rodzicem jak echo (na melodię Panie Janie): Ko – cham Pol – skę, Ko – cham Pol – skę, i ty też, i ty też. Trzymam naszą fla – gę, trzymam naszą fla – gę, z ca – łych sił, z ca – łych sił. Śpiewają jeszcze kilka razy: ciszej głośniej, wolniej szybciej.

 

Jedzie pociąg z daleka sł. i muz. tradycyjne

Jedzie pociąg z daleka,                                  Tańczymy w kółeczkach.

na nikogo nie czeka.                                      jw.

Konduktorze łaskawy,                                  Zmieniają kierunek.

zabierz nas do Warszawy. x2

Konduktorze łaskawy,                                  Stajemy, chwytają się pod boki.

zabierz nas do Warszawy.                             Bujamy się w lewo i w prawo.

Trudno, trudno to będzie,                             jw.

dużo osób jest wszędzie. x2                          jw.

Pięknie pana prosimy,                                    Robimy w parach haczyki w prawo, podskakując.

jeszcze miejsce widzimy.                               Robimy w parach haczyki w lewo, podskakując.

A więc prędko wsiadajcie,                            Tworzymy „pociąg”.

do Warszawy ruszajcie. x2                           Pierwsza osoba z „pociągu” kieruje tak, aby zatoczyć krąg.

Omówienie treści piosenki.

Zadajemy pytania: Dokąd ci ludzie chcieli pojechać? Dlaczego konduktor nie chciał ich zabrać? Czy pojechali jednak do Warszawy? Jak myślicie, dlaczego chcieli pojechać do Warszawy? Co mogli tam zobaczyć?

 

„Kolory na mapie” – praca z KP2.34(dla tych dzieci, które już mają podręczniki w domach)

Rozmawiamy z dziećmi o tym, co przedstawia mapa z Karty Pracy część 2. Str. 34. Niebieskimi liniami są zaznaczone rzeki: Wisła i Odra. W centralnej części kraju kolorem zielonym są zaznaczone niziny. Na północy – Morze Bałtyckie (dzieci odpowiadają, że trzeba pomalować tę część na niebiesko), a na nim statek. Na południu – góry (dzieci odpowiadają, że trzeba pokolorować je na brązowo). Pytamy dzieci, w jakiej miejscowości jest ich przedszkole, w jakiej miejscowości mieszkamy. Z pomocą Rodzica dziecko zaznacza tę miejscowość na mapie. Po wykonaniu zadania z mapą dzieci kolorują flagę

 

„Wyruszamy na wycieczkę po Polsce!” – zabawa dydaktyczna.

Wyznaczamy na podłodze symboliczne granice Polski (za pomocą sznurka lub papieru toaleto­wego). „Granica” powinna być w kilku miejscach przymocowana do podłogi taśmą dwustronną. Na wyodrębnionym w ten sposób terenie układamy ilustracje przedstawiające charakterystyczne krajobrazy naturalne Polski: nadmorski, górski, nizinny.

Dzieci ustawiają się w „pociąg” i jadą – najpierw dookoła granic Polski, w rytm piosenki Jedzie pociąg z daleka. Gdy Rodzic wyłącza piosenkę, „pociąg” zatrzymuje się przy wybranej ilustracji. Rodzic pokazuje ruch kojarzący się z danym miejscem, a dzieci naśladują:

– krajobraz nadmorski – fale, pływanie, budowanie babki z piasku, fruwające mewy.

– krajobraz górski – zjazdy na sankach/nartach, wchodzenie pod górę.

– krajobraz nizinny – poruszające się korony drzew, zbieranie grzybów.

Gdy piosenka się kończy, dzieci siadają wokół granic Polski. (wyznaczone sznurkami granice Polski zostają na następny dzień).

 

„Tu mi się podoba!” – malowanie farbami wybranej krainy Polski.

Dziecko w wymienionych krajobrazów wybiera ten, który podoba mu się najbardziej. Prosimy, aby dokładnie im się przyj­rzały, bo za chwilę będą malować tą krainy geograficzne, które mu się spodobały. Dzieci siadają przy stolikach i malują krajobraz farbami. Zachęcamy, aby dziecko zamalowało całą powierzchnię kartki.

 

Zajęcia rozwijające.

  • Proponujemy dzieciom przekalkowanie wybranego krajobrazu i pokolorowanie go zgodnie ze wzorem
  • Proponujemy chętnym dzieciom, aby narysowały dom i włożyły rysunek do kapsla. Przygotowane kapsle dzieci ustawiają na brzegu stolika. Pstrykają palcem wskazującym o kciuk tak, aby uderzyć w kapsel. Wygrywa ten, kto szybciej strąci swój kapsel na podłogę.