TAJEMNICE KSIĄŻEK
30.04. TEMAT: CO MOŻNA KUPIĆ W KSIĘGARNI?
CELE OGÓLNE: poszerzenie słownika dzieci o pojęcie księgarni; wprowadzenie do posługiwania się pieniędzmi poprzez zabawę w sklep; zapoznanie dzieci z zasadami zachowania się w księgarni.
„Co można kupić w księgarni?” – rozmowa na temat księgarni na podstawie doświadczeń dzieci i zabawy dydaktycznej.
Układamy na dywanie ilustracje, zabawki lub prawdziwe przedmioty: jabłka, ogórki, mleko, trzy różne książki, ciasto, babeczki, rogalik, kwiat cięty, kwiat doniczkowy. Mówimy:
Leżą tutaj produkty, które można kupić w różnych sklepach, posegregujmy je.
Kładziemy cztery pudełka.
Dziecko po kolei wkłada po jednym produkcie do pudełka. Dziecko próbuje podać nazwy sklepów, w których można kupić dane produkty (sklep spożywczy, księgarnia, cukiernia, kwiaciarnia). Dziecko głośno przelicza produkty w każdym pudełku.
pytamy dziecko: Czy byłeś(aś) kiedyś w księgarni? Jakie książki tam kupowaliśmy? Co jeszcze, poza książkami, można kupić w księgarni?
„Poproszę trzy książki” – zabawa dydaktyczna. Rodzic tłumaczy dzieciom, że aby coś kupić, potrzebujemy pieniędzy. Dziecko z kolorowych papierów wycinają prostokąty. R. umawia się z dziećmi, że prostokąty w kolorze czerwonym – to banknoty o najwyższym nominale, prostokąty w kolorze niebieskim – to banknoty o średnim nominale, a prostokąty w kolorze żółtym – to banknoty o najniższym nominale. Dziecko wycina dowolną ilość prostokątów (minimum po trzy) w tych trzech kolorach. Dziecko siadają ze swoimi prostokątami. R. mówi: Podnieś banknot, który ma największą wartość. Dziecko podnosi czerwony prostokąt, kładzie na stoliku. R.mówi: Podnieś banknot, który ma najniższą wartość. Dziecko podnosi żółty prostokąt, kładzie na stoliku. R. mówi: Podnieś banknot, który ma wartość większą od banknotu żółtego, ale mniejszą od czerwonego. Dziecko podnosi niebieski banknot, kładzie na stoliku. R. mówi: Wyobraź sobie, że to są prawdziwe pieniądze, za które możecie coś kupić. Zamknijcie oczy… przenosimy się do dużej księgarni, w której jest bardzo wiele regałów z kolorowymi książkami. Są tutaj książki pełne obrazków, są też takie, w których są same litery. Gdy otworzysz oczy, nasz pokój będzie właśnie taką dużą księgarnią. Dziecko otwiera oczy. Teraz będziesz sprzedawać książki .Dziecko jest klientem, prosi sprzedawcę o książkę (lub kilka książek) – może zażyczyć sobie konkretną książkę lub poprosić sprzedawcę o możliwość dokonania samodzielnego wyboru. Rodzic- sprzedawca podaje cenę (w kolorowych banknotach), pamiętając o wartości banknotów.
W domowych warunkach można wykorzystać prawdziwe pieniądze.
Teraz troszkę ruchu!!
Ile zrobię kroków? – zabawa z elementem równowagi. Kładziemy książkę na głowę i idziemy, liczymy kroki zanim książka spadnie.
„Z czym Ci się to kojarzy?”- zabawa ze słowem.
Kładziemy na stole książkę i zadajemy dziecku pytanie.
Z czym kojarzy Ci się słowo „książka”?
Z czym kojarzy Ci się słowo „księgarnia”?
Z czym kojarzy Ci się słowo „biblioteka”?
Posłuchaj fragmentu opowiadania „Basia i biblioteka”
Najpierw musisz znać zasady zachowania się w bibliotece tj.
– nie można rozmawiać, jedynie o ważnych sprawach,
– należy odkładać książki na miejsce,
-nie wolno biegać
„Basia i biblioteka”. Zofia Stanecka
„…W poniedziałek przed obiadem pani Marta zaprosiła grupę Basi do kręgu. – Jutro zaraz po śniadaniu pójdziemy do biblioteki – powiedziała. – La, la, la… – zanuciła radośnie Anielka. – Co tam będziemy robić? – spytał Kuba. – No właśnie, kto wie, co robi się w bibliotece? – odpowiedziała pani pytaniem. Basia wyciągnęła rękę do góry. Babcia Marianna już dawno temu, chyba z rok wcześniej, zapisała ją do biblioteki. – W bili… bliotece są książki! – zawołała. – Zabiera się je do domu, a potem oddaje. – Ja bym nie oddał – oświadczył Karol. – Jak oddasz, to bierzesz inną. I tak w kółko. Oddajesz i dostajesz, oddajesz i dostajesz… – Za darmo? – upewniła się Zuzia. – Tak, Zuziu. – Pani włączyła się do rozmowy. – Książki z biblioteki pożycza się, nie kupuje. Dzięki temu każdą z nich może przeczytać wiele osób. – O książki trzeba dbać – wygłosiła Basia. – Nie można do nich chować kanapek. Ani czytać w wannie. Tata kiedyś o tym zapomniał i książka wykąpała się razem z nim. Potem powiedział, że trzeba ją będzie odkupić. – W… bi… liotece… jest… cicho – szepnął Titi. Wszyscy spojrzeli na niego ze zdziwieniem, bo Titi rzadko coś mówił sam z siebie. Pani skinęła głową. – W bibliotekach można pracować i czytać na miejscu. Trzeba zachować ciszę, żeby nie przeszkadzać innym. (…)
Dziecko odpowiada na pytania:
Dokąd wybierają się dzieci? Co robi się w bibliotece, o czym powiedziała Basia? Czy za książki w bibliotece trzeba płacić? W jaki sposób trzeba dbać o książki? Jak trzeba się zachowywać w bibliotece? Dlaczego? Kto z was był kiedyś w bibliotece? Co wam się tam najbardziej podobało?
„Gdzie postawię tę książkę?” – segregowanie, praca z KP2.32.
Wiesz już, że w bibliotece można znaleźć wiele książek, wypożyczyć do domu, a następnie po określonym czasie trzeba je oddać. Jak myślisz, czy książki w bibliotece mają swoje miejsca? Czy są jakoś uporządkowane? Swobodne wypowiedzi dziecka.
Nakierowujemy odpowiedzi dziecka lub tłumaczymy, że książki w bibliotece są posegregowane według tematyki, np. książki dla dzieci, książki naukowe, książki o budowlach, o samochodach, a także według nazwiska autora.
Po rozmowie dziecko wykonuje zadanie z karty. • KP2.32.
Proponujemy chętnemu dziecku zrobienie własnej książeczki.
Podczas zabaw w Przedszkolu sami chętnie robiłyście własne książeczki, a Pani spinała karteczki. Przepiękne, kolorowe i bardzo ciekawe książeczki.
