Kraków 30.04. IV M

29 kwietnia 2020
Udostępnij
Wyślij za pomocą e-mail

Temat: Kraków
Cel:
– Zapoznanie dzieci z baśniowym wątkiem związanym z miastem Kraków
– Wzbogacenie słownika dzieci o nowe wyrazy: stolica, król, szewczyk, zamek, rycerz
– Wdrażanie do uważnego słuchania tekstu literackiego
– Rozróżnianie dobra i zła

1. ,,Smocze minki”- zabawa ruchowa

Dziecko jest małym smokiem, a Rodzic smoczycą.
Dziecko musi wykonać dokładnie to, co im nakazuje Rodzic. Gdy Rodzic gra na instrumencie dziecko- smoczek biega, podskakuje po pokoju, gdy gra ucichnie dziecko robi minę według polecenia np.: zrób groźną minę, smutną minę itd.

2. ,,Polskie krajobrazy”- wysłuchanie wiersza S. Karaszewskiego

Za siedmioma górami,
za siedmioma lasami
jest niezwykła kraina,
co się w Tatrach zaczyna.
Są tam wzgórza, doliny,
są jeziora, niziny,
Bałtyk, morze szerokie,
w nim bezkresne głębiny.
Są tam góry wysokie
i jeziora głębokie,
płyną rzeki, strumienie,
lasy toną w zieleni.
Są tam żubry brodate
i jelenie rogate,
lisy, sarny, zające
biegające po łące.
Są tam rysie i żbiki,
łosie, wilki i dziki.
W górach żyją niedźwiedzie,
dobrze im tam się wiedzie.
Choć w niejednej legendzie
takich krain sto będzie,
tylko ta jest prawdziwa,
co się Polska nazywa.
Rozmowa Rodzica z dzieckiem na temat wiersza.
Rodzic zadaje pytania:
– Co to są krajobrazy?
– O jakich krajobrazach była mowa w wierszu?
– Kogo/ co można spotkać w Polsce?

3. ,,Wiatraczki”- zabawa ruchowa

Dziecko kręci się dookoła własnej osi, naśladując ruch wiatraczka.
Na umówiony sygnał dźwiękowy stają w bezruchu.

4. ,,O smoku wawelskim”- Edyta Wygonik

   Zdarzyło się to dawno, dawno temu, w czasach, kiedy Kraków był niewielkim grodem nad Wisłą na wzgórzu Wawel. Władzę w grodzie sprawował książę Krak.
Był władcą niezwykle mądrym i słynął ze sprawiedliwych rządów.
Czynił wszystko, aby jego poddanym żyło się dobrze i dostatnio. Gród rozwijał się, dobrze funkcjonowały handel i rzemiosło, przybywali z dalekich stron liczni podróżni.
   Wszyscy z radością patrzyli, jak Kraków staje się piękniejszy.
Ale pewnego poranka wszystko się zmieniło. Oto w nocy do jaskini wśród skał wawelskiego wzgórza przybył straszliwy smok- był wielki, ciało jego było pokryte zielonkawą łuską, niesamowicie głośno ryczał, a z jego potężnej paszczy wydobywał się ogień. Na dodatek zjadał ludziom zwierzęta gospodarskie.
   W grodzie nastała wielka trwoga. Ludzie bali się przechadzać ulicami tak jak dawniej i nie czuli się już tak szczęśliwi, jak przed przybyciem bestii.
Zmartwiony król nie wiedział, jak obronić swoich poddanych przed potworem. Radził się mędrców, ale oni nie potrafili pomóc. Król, choć niezwykle odważny, nie czuł się na siłach, aby pokonać smoka w walce. Ogłosił więc, że czeka na śmiałka, który obroni jego gród przed smokiem. Obiecał za to nagrodę- rękę swej córki i połowę majątku.
   Wielu odważnych stawało do walki, a wraz z przybyciem do Krakowa każdego z nich w sercach mieszkańców budziły się wielkie nadzieje. Przyjeżdżali rycerze z dalekich stron i królewicze z sąsiednich królestw. Ich trud okazywał się daremny. Smok wciąż miał się dobrze, a co więcej- wszyscy bali się go z dnia na dzień jeszcze bardziej.
Aż któregoś dnia na dwór Kraka przybył młody szewc Skuba. Pokłonił się nisko i rzekł:
– Mój władco, ja pokonam smoka. Nie jestem wprawdzie rycerzem, ale daj mi, proszę, szansę.
– Jak tego dokonasz, chłopcze?- zdziwił się władca.- Tylu silniejszym od ciebie nie udało się… No, ale dobrze, skoro chcesz.
   Szewczyk postanowił zgłosić bestię podstępem. Wypchał skóry owcy i wołu siarką oraz smołą, zaszył je, aby wyglądały jak prawdziwe zwierzęta, a następnie zaniósł w nocy pod smoczą jamę. Był pewny, że żarłoczny smok będzie chciał je zjeść.
I nie mylił się. Rzeczywiście, rano smok natychmiast połknął zwierzęta.
   Ale zaraz po tym poczuł, że w jego brzuchu płonie. Szybko pobiegł nad rzekę Wisłę i zaczął pić wodę. Mieszkańcy z niepokojem obserwowali zachowanie niebezpiecznego potwora, a ten pił, pił, pił… Stawał się przy tym coraz grubszy i grubszy, aż w końcu…pękł.
   Radosna wieść o pokonaniu smoka rozeszła się po okolicy i oczywiście dotarła do Kraka. Ludzie znów mogli się uśmiechać i żyć bezpiecznie.
Krak wynagrodził szewczyka za to, co zrobił. Skuba pojął za żonę jego piękną córkę i otrzymał połowę majątku. Ze skóry smoka wykonał natomiast kilkaset par butów.
   Od tamtego zdarzenia minęło wiele wieków, a w Krakowie wciąż istnieje jama, w której mieszkał kiedyś ten straszny smok.