Dzień  11.05.2020 r.

Temat:  Pacynka, jawajka, marionetka i kukiełka

Cele ogólne:

-rozwijanie mowy;

-rozwijanie sprawności manualnej;

wzbogacenie słownictwa o nazwy związane z teatrem: jawajka, marionetka, pacynka i kukiełka.

 

 

  1. Ćwiczenie poranne:

     Zabawa  – Hop

     Dzieci biegają po pokoju. Na hasło rodzica: Biegiem! zaczynają biec w miejscu (przebieranie nogami i rękami musi być bardzo szybkie). Na następne hasło: Hop! – skaczą przez wyimaginowaną przeszkodę, krzycząc przy tym Hop!

 

2.

 

Karta pracy, cz. 4, s. 12.

Dzielenie na głoski nazw zdjęć: korona, scena, aktor, maska.

Z czym są związane te nazwy?

  • Kończenie rysowania koron.

 

  • Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej Teatr.

Teatr to miejsce jest niezwykłe,

zaczarowana każda chwila,

kurtyna w górę się unosi

i przedstawienie rozpoczyna.

Na scenie dzieją się historie

wesołe, smutne, zagadkowe,

można do kraju baśni trafić

i poznać światy całkiem nowe.

Można się wzruszyć, rozweselić,

nauczyć wielu mądrych rzeczy,

uważnie patrzeć, pilnie słuchać,

ciekawym być i bardzo grzecznym.

 

 

  • Rozmowa na temat wiersza.

-Jakim miejscem jest teatr?

-Co dzieje się na scenie?

-Co nam daje teatr?

-Jak należy zachowywać się w teatrze?

 

Ćwiczenia w książce, s. 74.

Oglądanie obrazków przedstawiających różne lalki teatralne.

Słuchanie nazw lalek i ich powtarzanie.

Odpowiadanie na pytania:

-Ile jest pacynek, ile jawajek, kukiełek i marionetek?

-Których lalek jest najwięcej?

-Których lalek jest najmniej?

 

-Ile jest razem marionetek i jawajek?

-Ile jest razem kukiełek i marionetek?

 

  • Zabawa ruchowo-naśladowcza Jestem aktorem.

Dzieci naśladują ruchy, miny, gesty różnych postaci, z którymi możemy spotkać się na przedstawieniach teatralnych.

 

  • Wykonanie kostki mimicznej z kartonowego pudełka / można wykorzystać opakowanie po perfumach, kremach itd./

-zadaniem dzieci jest narysowanie na kwadratowych kartkach sześć buziek, które będą pokazywały różne emocje: złość, radość, niepokój -strach, gniew, smutek, zdziwienie.

-każdą z tych buziek – emocji naklejamy na ściankę kostki.

 

  • Zabawy kostką mimiczną.

     -Dzieci rzucają kostką mimiczną i pokazują minę, którą wskazała. Potem pozostali domownicy ją naśladują. Następnie dzieci nazywają emocje przedstawione na danej twarzy z obrazka, który jest na kostce.

     -Również dzieci mogą opowiedzieć rodzicom w jakich sytuacjach występuje każda z tych emocji   lub mogą przedstawić scenkę z wybraną emocją.

 

3.

  • Ćwiczenia dykcyjne.

Prawidłowe wymawianie zdań dotyczących różnych postaci z baśni, np.:

Kot w butach lubił łowić ryby.

Śnieżka połknęła kawałek jabłka, które utknęło jej w przełyku.

Kopciuszek był bardzo uczynną dziewczynką.

Smok Wawelski mieszkał w jamie pod Wawelem.

Czerwony ludek to krasnoludki.

Straszne straszydło mieszkało w strasznym zamku.

 

Karta pracy, cz. 4, s. 13.

Łączenie liniami rysunków pacynek – zwróconych przodem i tyłem.

 

  • Zorganizowanie w pokoju dziecka kącika teatralnego.

Umieszczenie w nim strojów, masek, sylwet postaci, kukiełek.

Zachęcanie dzieci do inscenizowania znanych i wymyślonych baśni.

 

  • Czytanie literatury dziecięcej. Proponujemy bajki lub baśnie.