- Skąd się biorą łzy?
CELE:
- nazywanie swoich emocji;
- mówienie o swoich uczuciach;
- wykorzystywanie umiejętności matematycznych w codziennych sytuacjach;
- używanie prostych jednostek wagi i objętości;
- określanie fizycznych oznak podstawowych emocji;
- układanie z tangramu buziek przedstawiających emocji.
- “Łzy” – swobodne wypowiedzi dziecka na temat tego, po co są łzy i skąd się biorą.
Informacja dla opiekuna:
Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczającą, która chroni oko przed zarazkami. Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli oraz substancji bakteriobójczych. Bez niej nos czy gałki oczne stałyby się łatwym wejściem do naszego organizmu dla groźnych bakterii. Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które nieustannie produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami, a ich nadmiar jest odprowadzany do nosa. Dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos. Gdy oko zostaje podrażnione, łez jest tak dużo, że kanaliki nie nadążają ich odprowadzać. Oczy łzawią, na co nie mamy żadnego wpływu. Więcej łez jest produkowanych również wtedy, gdy przeżywamy silne emocje, np. smutek, radość. Łzy pojawiają się na skutek tego, co czujemy, albo są wynikiem naszych myśli czy wspomnień. Płacz jest nam czasem bardzo potrzebny, działa pozytywnie na organizm: obniża ciśnienie krwi, dotlenia mózg, powoduje spadek napięcia emocjonalnego. Niektórzy uważają płacz za oznakę słabości, inni doceniają wrażliwość płaczących. Niewątpliwie jednak płacz jest naturalną reakcją naszego organizmu.
- „Gdy mi smutno, gdy mi źle”– giełda pomysłów. Dziecko/opiekun/rodzeństwo dzielą się pomysłami, co można zrobić, gdy jest się smutnym.
- „Co się ze mną dzieje?” – próba odpowiedzi na pytanie, co się dzieje w naszym organizmie, gdy jest nam smutno. Dziecko próbuje określić, co się dzieje z jego ciałem. Mówi np. Czuję coś w gardle, Jest mi zimno / gorąco, trzęsę się, trzęsie mi się broda, płyną mi łzy, pojawia się katar.
- „Ciasteczka” – wspólne pieczenie lekarstwa na smutki, ciasteczek owsianych według dowolnego przepisu. Doskonalenie umiejętności matematycznych w używaniu jednostek wagi i objętości w codziennych sytuacjach.
Podajemy przykładowy przepis:
- KARTY PRACY (5-latek):
- „Smutny i wesoły” – zabawa w parach z użyciem tangramu z W.48. Jedna osoba układa smutnego ludzika, druga – wesołego. Później następuje zmiana zadań.
Źródło: „Plac zabaw”. Przewodnik metodyczny. Pięciolatek. Część 4. Wydawnictwo WSiP
Od nauczyciela wspomagającego:
- W trakcie omawiania emocji jaką jest smutek można pokazać bardzo krótki film o smutku: https://www.youtube.com/watch?v=Z7s8HRd4PF0 (z bajki pt. “W głowie się nie mieści”) a także odwołać się do doświadczeń dziecka.
- Podczas przygotowywania ciasteczek ważne jest, aby dziecko pomagało opiekunowi w zależności od swoich możliwości. Uczymy wtedy dziecko współpracy, samodzielności, uważnego słuchania i wykonywania poleceń oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa.
