https://sp.depositphotos.com/similar-vectors/63468753.html?offset=400&qview=2068636
Czwartek 14.05
Temat dnia: CIEMNOŚĆ JEST NIEZWYKŁA!
Cele: wdrażanie do umiejętności niwelowania strachu przed ciemnością
„Celne rzuty” – zabawa z elementami rzutu.
Dzieci mają woreczki (piłeczki a nawet zwinięte w kulkę skarpetki 😉 ). Kładziemy na dywanie obręcz bądź stawiamy pojemnik. Dzieci stają w określonej odległości od obręczy.
Dziecko wrzuca woreczkiem do obręczy. Razem z dziećmi liczymy, ile woreczków jest w kręgu. Ta osoba, która wrzuciła więcej woreczków, wygrywa.
„Szukamy ciemności” – zabawa integracyjna, przygotowanie do tematu dnia.
Dzieci chodzą i szukają najciemniejszego miejsca. Po wspólnym ustaleniu, gdzie ono jest, wszyscy udają się tam i siadają. Zamykamy oczy, trzymając się za ręce. Chwilę przebywają w tym miejscu. Opowiadają, jak się czuły w ciemności.
„Ciemność jest niezwykła!” – rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dzieci i wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny Ciemnego pokoju nie trzeba się bać.
Rodzic rozmawia z dziećmi na temat ciemności i lęków z nią związanych. Następnie czyta wiersz.
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać Ewa Szelburg-Zarembina
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,
bo w ciemnym pokoju czar może się stać…
Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,
lampa Aladyna czasem się świeci…
Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek
spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek…
Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno
zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną…
Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę,
opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,
a wysoka czapla chodzi wciąż po desce
i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?
Zadajemy dzieciom pytania: Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać? Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić? Co wy widzicie, gdy jesteście w ciemnym pokoju? Czy to jest miłe? Dlaczego? Jaką miłą postać chcielibyście zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?
„Straszydło” – praca z Wyprawką plastyczną nr.49.
Rozmawiamy z dziećmi o tym, czego się boją, co im pomaga przezwyciężyć strach. Wspólnie wymyślamy, jak może wyglądać strach. Po rozmowie dzieci siadają przy stoliku, wypychają sylwetkę „straszydła” z Wyprawki nr.49, ozdabiają ją plasteliną, kolorowym papierem i krepiną. Po wykonaniu pracy dzieci prezentują swoją pracę i kończą zdanie: Moje Straszydło jest straszne, bo…
Zestaw ćwiczeń ruchowych.
„Figurki” – dzieci biegają po pokoju w rytm utworu Bolero Maurice’a Ravela. https://www.youtube.com/watch?v=mhhkGyJ092E
Po zatrzymaniu nagrania Rodzic mówi: Figurki, figurki zamieńcie się w… − tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny, w zależności od wyobraźni. Zadaniem dzieci jest przybranie wymyślonej pozy i zastygnięcie w bezruchu na kilka sekund. Po chwili ponownie włączamy muzykę, a dzieci biegają po pokoju.
„Skręt w prawo i w lewo” – zabawa z dzieckiem – siadajmy na kocyku tyłem do siebie, dotykając się plecami. Na sygnał Rodzica wykonujemy równocześnie obrót w prawo, klaszcząc w dłonie, a następnie w lewo. Próbujemy wstać, cały czas opierając się wzajemnie o swoje plecy 😉 😉 😉
„Tańczące Straszydła” – zabawa muzyczna.
Dzieci ze swoimi Straszydłami wykonują różne ruchy taneczne, ćwiczenia ruchowe w rytm dowolnego utworu wybranego lubianego przez dzieci.
Zajęcia rozwijające.
Możemy zaproponować dzieciom wykonanie z klocków pokoju dla Straszydeł i zabawę nimi.
