Dzień 18.05.2020 r.
Temat: Na zielonej łące
Cele ogólne:
-rozwijanie mowy;
-rozwijanie sprawności fizycznej.
1. Ćwiczenia poranne:
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Owady na łące.
Dzieci – owady – poruszają się lekko na palcach w różnych kierunkach, cicho bzycząc. Na dźwięk np. bębenka /lub klaśnięcie w dłonie/ przykucają – odpoczywają na trawie. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do ponownego ruchu.
2.
Zabawa rytmiczna Na zielonej łące.
Dzieci rytmizują tekst i jednocześnie wykonują prosty ruch. Zwracają uwagę na nazwy kwiatów, które w nim występują. Wypowiadają rymowankę w różnym tempie i z różną dynamiką; śpiewają na melodie wymyślone przez siebie.
Na zielonej łące wiosna już króluje.
Trawy oraz kwiaty pędzlem swym maluje.
Bielutkie stokrotki cieszą nasze oczy,
żółte pąki jaskrów, maków całe krocie.
Ćwiczenia w książce, s. 82, 83.
-Słuchanie wiersza M. Buczkówny Łąka.
Na łąkę trzeba iść rano
Kiedy jeszcze jest rosa –
Cichutko przystanąć
I słuchać
Jak brzęczy pszczoła jak bąk a jak osa
Patrzeć jak skrzydła motyli
Zamykają się i otwierają
Jak mała biedronka
Na łódce z listka płynie
Po zielonym kołysaniu –
A potem trzeba się pochylić
Nad każdym kwiatem
I zapytać jak mu na imię
-Opowiadanie o wyglądzie łąki w maju.
-Słuchanie i powtarzanie nazw kwiatów.
Zabawa Kwiatowe rytmy.
Rodzic umieszcza pod obrazkami kwiatów łąkowych kartoniki z różną liczbą kropek. Dzieci wypowiadają nazwy kwiatów zgodnie z liczbą kropek na kartonikach ułożonych pod ich obrazkami. Np. jeżeli pod obrazkiem dziewanny jest kartonik z dwiema kropkami, należy tę nazwę wypowiedzieć dwa razy, jeżeli pod obrazkiem rumianka jest kartonik z czterema kropkami, należy tę nazwę wypowiedzieć cztery razy itp.
Zabawa twórcza – Co zobaczył żuczek, kiedy fruwał nad łąką?
Dzieci wyobrażają sobie, że są żuczkami, które po raz pierwszy wzbiły się w powietrze i patrzą na wszystko z góry; opowiadają, co zobaczyły na dole.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Latające żuki.
Dzieci – żuki – biegają w różnych kierunkach pokoju, poruszając rękami na wysokości ramion, przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze przykucają – odpoczywają zmęczone lotem.
Tworzenie obrazka Łąka (według książki, s. 82).
Rozdmuchiwanie kropli zielonej farby na kartce za pomocą rurki do napojów. Dotykanie otrzymanego obrazka palcami maczanymi w czerwonej, a potem w żółtej farbie.
Opowieść ruchowa połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi – Spacerkiem po łące.
Dzieci ilustrują ruchem i głosem opowiadanie rodzica.
Był piękny wiosenny dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer na pobliską łąkę. (Dzieci maszerują w różnych kierunkach pokoju). Słońce mocno świeciło, a wiatr rozdmuchiwał nasiona mniszka lekarskiego i innych roślin. (Dzieci chodzą na czworakach i dmuchają na rośliny). Nagle dzieci usłyszały pierwsze odgłosy. To pracowite pszczółki krążyły nad kwiatami, szukając najpiękniejszych, aby zebrać z nich nektar. (Dzieci latają jak pszczółki, machając rękami – skrzydełkami). Wesoło bzyczały, nawołując się nawzajem. (Naśladują bzyczenie pszczół: bzz, bzz, bzz). Na listkach koniczyny siedziały koniki polne, poruszając śmiesznie łapkami, z których strząsały resztki porannej rosy. (Dzieci siedzą, poruszają w dowolny sposób kończynami). Cykały cichutko. (Naśladują dźwięk: cyt, cyt, cyt). Nagle, zupełnie nie wiadomo skąd, pojawiły się żaby. (Dzieci naśladują skakanie żabek). Kumkały głośno, jakby ostrzegały się przed jakimś niebezpieczeństwem. (Naśladują kumkanie: kum, kum, kum). Miały rację, że były takie zdenerwowane, bo na łące pojawiła się para bocianów; chodziły, wysoko unosząc nogi, z szeroko rozłożonymi skrzydłami, i rozglądały się na boki, co chwilę przystawały i pochylały się do przodu, szukając czegoś w trawie. (Naśladują chód bociana). Ponieważ niczego nie mogły znaleźć, klekotały ze złością. (Naśladują głos bocianów – kle, kle, kle). Wysoko nad łąką krążył skowronek, śpiewając wiosenną piosenkę. (Naśladują głos skowronka – dzyń, dzyń, dzyń). Odpowiadał mu wróbel, który przysiadł zmęczony na pobliskim drzewie. Poszukiwał pokarmu dla swoich głodnych dzieci. (Naśladują głos wróbla – ćwir, ćwir, ćwir). Czekały one niedaleko w gniazdku, piszcząc: pi, pi, pi… aby jak najszybciej przyniósł im coś do jedzenia. Dzieci już miały wracać do przedszkola, kiedy zobaczyły ślimaka, który wolno sunął po trawie. Kiedy tylko napotkał na jakąś przeszkodę, szybko chował się do swojego domku, który niósł na grzbiecie. Dopiero po chwili wystawiał głowę i rozglądał się dookoła. (Dzieci naśladują zachowanie ślimaka). Nad łąką latały kolorowe motylki, co pewien czas siadały na kwiatkach. (Dzieci naśladują ruchem latające motylki). Przyglądała im się z zaciekawieniem wrona siedząca na pobliskiej wierzbie i głośno kracząca z zachwytu: krrrra, krrra… Wiosenny wietrzyk poruszał trawą, kwiatami i gałązkami drzew, szumiąc wesołe piosenki: szszsz… szszsz… szszuuu…
Dzieci były zadowolone ze spaceru. Wróciły pełne wrażeń do przedszkola , gdzie czekały już na nie puzzle. (Maszerują).
Układanie puzzli Wiosenna łąka (Wyprawka plastyczna).
3.
Ćwiczenia w ważeniu.
Rodzic przygotował wagę łazienkową. Waży na niej dziecko i pozostałych domowników . Zapisuje ich masę na kartce i potem informuje dzieci, że np. Zosia jest lżejsza od mamy; Zosia waży tyle samo co siostra; tata jest cięższy od Zosi.
Potem dzieci, po zapoznaniu się z wagą szalkową lub kuchenną, porównują na niej masy różnych przedmiotów. Określają, który z nich jest cięższy, który lżejszy, a który waży tyle samo.
Karta pracy, cz. 4, s. 39.
Oglądanie obrazków. Określanie przy każdym obrazku, która zabawka jest lżejsza, a która – cięższa. Kolorowanie rysunków odpowiednich zabawek.
Czytanie literatury dziecięcej o tematyce “Łąka i jej mieszkańcy”.
