Temat tygodnia: WRAŻENIA I UCZUCIA
20.05.20 r. Temat dnia: Ciemność jest niezwykła!
CELE OGÓLNE: wdrażanie do umiejętności niwelowania strachu przed ciemnością
„Szukamy ciemności” – zabawa przygotowująca do tematu dnia.
Szukamy najciemniejszego miejsca w domu. Po wspólnym ustaleniu, gdzie ono jest, udajemy się tam i siadamy z dzieckiem. Dziecko zamyka oczy, trzymając za ręce osobę dorosłą lub rodzeństwo. Chwilę przebywamy w tym miejscu. Dziecko opowiada, jak się czuło w ciemności.
„Ciemność jest niezwykła!” – rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dziecka i wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny Ciemnego pokoju nie trzeba się bać.
Rozmowa z dziećmi na temat ciemności i lęków z nią związanych. Następnie R. czyta wiersz.
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać
Ewa Szelburg-Zarembina
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,
bo w ciemnym pokoju czar może się stać…
Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,
lampa Aladyna czasem się świeci…
Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek
spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek…
Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno
zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną…
Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę,
opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,
a wysoka czapla chodzi wciąż po desce
i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?
Rodzic zadaje dziecku pytania: Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać? Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić? Co widzisz, gdy jesteś w ciemnym pokoju? Czy to jest miłe? Dlaczego? Jaką miłą postać chciałbyś/ chciałabyś zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?
„Straszydło” – praca z W.49.
Rodzic. rozmawia z dzieckiem o tym, czego się boi, co im pomaga przezwyciężyć strach. Wspólnie wymyślcie, jak może wyglądać strach. Po rozmowie wypchnijcie sylwete „straszydła” z W.49 i wspólnie ozdóbcie ją plasteliną, kolorowym papierem lub krepiną.
