Dzień 27.05 2020 r.

Temat: Rodzinny obrazek

Cele ogólne:

  • -rozwijanie sprawności manualnej;
  • -posługiwanie się nazwami miesięcy, pór roku i dni tygodnia,
  • -rozwijanie umiejętności dodawania i odejmowania.

 

  1. Ćwiczenie poranne:

Skłony  -„Witam mamę, witam tatę”.

Dzieci poruszają się po pokoju w rytm dowolnej piosenki. Podczas przerwy /pauzy/ wymyślają fantazyjny ukłon na powitanie mamy i inny ukłon na powitanie taty.

 

2.

 

  • Rodzinny obrazek – wykonanie prezentu dla rodziców.

Zapoznanie z wierszem K. Datkun-Czerniak Dla mamy.

– Co narysowało dziecko dla mamy?

– Dlaczego wykonało obrazek?

Mam papier i kredki,                                     Będą chmurki, słoneczko

piękne, kolorowe.                                                      i tęcza na niebie.

Narysuję – Mamusiu –                                              Narysuję najpiękniej,

obrazek dla Ciebie.                                        bo tak kocham Ciebie!

 

  • Ekspresja słowna – Co lubią nasi rodzice?

Kończenie zdań: Moja mama lubi… Mój tata lubi… Moi rodzice lubią, gdy ja…

 

  • Zabawa matematyczna Dzień za dniem, krok w krok i tak cały rok.

 

Zapoznanie z fragmentami wiersza A. Nosalskiego O dwunastu braciach.

Podczas słuchania wiersza dzieci podają nazwy kolejnych miesięcy (w razie trudności pomaga rodzic).

 

Chodzi po świecie dwunastu braci.                           Lipiec w upale dźwiga strudzony

Są to miesiące, pewno je znacie.                                ogromne kosze wiśni czerwonych. (…)

I pewno wiecie, że do nas w gości                             Sierpień się śpieszy, jak tylko może,

przychodzą zawsze w tej kolejności:                          by sprzątnąć z pola dojrzałe zboże. (…)

pierwszy co roku zjawia się styczeń                           Oto już wrzesień zbiera ziemniaki

i bardzo mroźny bywa zazwyczaj. (…)                       i do odlotu szykuje ptaki. (…)

Następny z braci to srogi luty,                                   Idzie polami rudy październik

w lodową zbroję cały zakuty. (…)                              i mgły rozwiesza wśród pustych ściernisk.

Marzec ze śniegu ziemię uprząta                               Listopad, zwykle wietrzny i dżdżysty,

miotłą ze złotych promyków słonka. (…)                   wymiata stosy opadłych liści. (…)

Kwiecień nie czeka. Bardzo się spieszy,                     Przybywa grudzień, z braci ostatni,

aby na drzewach listki rozwiesić. (…)                        by drzewom białe nałożyć czapki.

Wreszcie się zjawia maj wystrojony                           I tak miesiące wciąż się zmieniają,

i bzu przynosi pełne brzemiona. (…)                          chodząc po świecie swoim zwyczajem.

Drogą do lasu idzie już czerwiec                   Lecz nigdy wszystkie spotkać się razem nie mogą.

z wiązanką chabrów i dzbanem czernic. (…)            Chyba że w kalendarzu…

  • Utrwalanie nazw miesięcy.

 

  • Dzieci wspólnie z rodzicem wymieniają nazwy miesięcy i układają przed sobą przy każdej wypowiadanej nazwie jeden klocek; liczą klocki; określają, ile miesięcy ma rok.
  • Określają, które miesiące związane są z poszczególnymi porami roku: grudzień, styczeń, luty – miesiące zimowe; marzec, kwiecień, maj – wiosenne; czerwiec, lipiec, sierpień – letnie; wrzesień, październik, listopad – jesienne.
  • Określają, ile jest miesięcy w każdej porze roku.
  • Wybierają spośród przygotowanych przez rodzica kolorowych karteczek te, które charakteryzują poszczególne pory roku. Np. białe – zima, zielone – wiosna, żółte – lato, czerwone – jesień.
  • Określają aktualną porę roku; nazywają porę roku, która występowała przed wiosną i tę, która nadejdzie po niej.
  • Podają nazwę obecnego miesiąca; mówią, jak nazywał się miesiąc występujący przed majem i jak nazywa się ten, który będzie po nim; określają, w jakim miesiącu jest Dzień Matki (maj), a w jakim – Dzień Ojca (czerwiec).
  • Określają, którym z kolei miesiącem jest miesiąc wymieniony przez rodzica, np. luty – drugim; czerwiec – szóstym; wrzesień – dziewiątym.
  • Nazywają określane przez rodzica miesiące, np. Czwartym miesiącem w roku jest… (kwiecień); Siódmym miesiącem w roku jest… (lipiec).

 

  • Utrwalanie nazw dni tygodnia

 

  • Dzieci określają, jak nazywa się obecny dzień tygodnia, jak nazywał się dzień, który był wczoraj i jaki dzień będzie jutro.
  • Określają, jak nazywają się, np. pierwszy, piąty i siódmy dzień tygodnia.
  • Określają, którym z kolei dniem tygodnia jest, np. wtorek, czwartek, sobota.

 

  • Zabawa dydaktyczna Dodaj lub odejmij.

Dzieci siedzą w pokoju na dywanie.Przed nimi są liczmany /mogą to być kredki,klocki itp./. Dostają od rodzica kartonik z cyfrąnp.8. Dzieci dobierają odpowiednią liczbę liczmanów i układają przed sobą, kładąc obok swój kartonik z cyfrą8. Następnie rodzic daje dziecku kartonik z cyfrą 4

Dzieci dobierają lub oddają liczmany tak, aby ich liczba była zgodna z liczbą umieszczoną na kartoniku. Potem dziecko mówi, ile miało liczmanów, ile ma teraz, czy odjęło, czy dodało liczmany

 

Np. Dziecko miało kartonik z cyfrą 8, ułożyło przed sobą osiem liczmanów. Potem dostało kartonik z cyfrą 4 i oddało cztery liczmany.

Na koniec może spróbować ułożyć działanie: 8 – 4 = 4.

 

  • Karta pracy, cz. 4, s. 51.

Łączenie liniami kartoników z serduszkami, zaczynając od tego, na którym jest najwięcej serduszek, do tego, na którym jest ich najmniej.

Dzielenie nazw obrazków na głoski.

Zapoznanie z treścią wiersza K. Datkun-Czerniak Szczęście.

Określanie przez dzieci, co autorka wiersza nazywa szczęściem.

Wypowiedzi dzieci o tym, co dla nich jest szczęściem, kiedy są szczęśliwe;

podkreślenie znaczenia posiadania rodziny, bliskich i przyjaciół.

Szczęście to: Szczęście to wszystko, co jest dookoła:

– uśmiech taty i mamy ludzie, drzewa, przedszkole i szkoła.

– spadające z drzewa kasztany Szczęście mam – gdy nie jestem sam!

– zimne lody w gorący czas Szczęście, że jestem, tu na ziemi,

– udany rysunek pomiędzy ludźmi bliskimi.

– i gdy ktoś chwali nas.

 

3.

  • Utrwalanie wiersza J. Koczanowskiej  „Mama i tata”

 

Karta pracy, cz. 4, s. 50.

Czytanie tekstu: rodzic czyta wyrazy, a dzieci rysują i mówią, ile porcji tortu pozostało.

  • Ekspresja słowna – Co by było, gdyby…?

Kończenie zdania: Gdybyśmy na świecie zostali sami, to… (zachęcanie dzieci, aby nie powta­rzały wypowiedzi swoich kolegów).