29.05 Piątek
Temat dnia: W CO SIĘ POBAWIMY?
Cele: nauka współdziałania w grupie; kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej; rozwijanie umiejętności słuchania i wydawania poleceń.
„Do jakiej zabawy przyda się ta zabawka” – rozpoznawanie przedmiotów dotykiem. W woreczku znajdują się przedmioty z różnych kącików sali. Dzieci wkładają rękę do worka. Dotykają jakiegoś przedmiotu i mówią, co to jest i do jakiej zabawy może się przydać.
„Celne rzuty” – zabawa z elementami rzutu.
Dzieci mają woreczki (piłeczki a nawet zwinięte w kulkę skarpetki 😉 ). Kładziemy na dywanie obręcz bądź stawiamy pojemnik. Dzieci stają w określonej odległości od obręczy.
Dziecko wrzuca woreczkiem do obręczy. Razem z dziećmi liczymy, ile woreczków jest w kręgu. Ta osoba, która wrzuciła więcej woreczków, wygrywa.
Zajęcia o emocjach – cierpliwość, czekanie na swoją kolej podczas zabaw z innymi dziećmi.
Nauka cierpliwości – słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.
Nauka cierpliwości Dominika Niemiec
Gramy w planszówkę.
przesuwam pionek, raz i dwa.
Najpierw rzuć kostką ty,
potem znów rzucę ja.
Ty będziesz pierwsza mamo,
następnie się zamienimy,
a jeszcze chwilkę później
w coś innego się zabawimy.
Może weźmiemy kredę?
Będę rysować motyle.
Wezmę niebieską i żółtą,
ale dam ci ją za chwilę.
Bo przebywając w grupie,
to bardzo ważna sprawa,
trzeba być cierpliwym i się dzielić
– to nauka, nie tylko zabawa.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza: W co miały zamiar bawić się dzieci? Jakim trzeba być, gdy bawimy się z innymi? Czy wy jesteście cierpliwi? Czy podczas zabawy potraficie dzielić się zabawkami z innymi dziećmi? Czy trudno jest poczekać na swoją kolej w zabawie?
Ćwiczenie z księgą emocji. Dziecko szuka i układa historyjkę obrazkową pasującą do treści wiersza. Opowiada, co się po kolei wydarzyło.
„Teraz ja, potem ty” – zabawa konstrukcyjna.
Dzieci dobierają się pary. Mają za zadanie zbudować jak największą wieżę z drewnianych klocków, układając klocki w parze naprzemiennie. Podczas układania kolejnych klocków dzieci wypowiadają zdanie: Teraz ja, potem ty.
„Letnie zabawy” – tworzenie gry planszowej.
Rodzic proponuje dzieciom stworzenie gry planszowej. Kieruje pracą dzieci, wyznaczając im kolejne zadania. Na dużym arkuszu papieru dzieci rysują mazakami okrągłe pola, jedno za drugim, tworząc długiego węża z kół. Pierwsze koło oznaczają, naklejając na nim napis START, ostatnie pole – naklejając napis META. Pytamy dzieci, jak można bawić się latem na dworze? Zapisujemy wypowiedzi dzieci hasłowo na małych kolorowych kółkach z papieru, dzieci ilustrują te hasła, wykonując do nich rysunki. (np. jeśli dzieci podadzą zdanie: Można bawić się w piaskownicy, oznaczenie na kółku będzie się składało z napisu piaskownica i odpowiedniego rysunku). Niektóre pola na planszy dzieci zamalowują na te same kolory, co kolor kółek. Rodzic prosi również, by dzieci wybrały trzy pola na planszy i narysowały w nich słońce oraz trzy pola, w których namalują deszcz. Od pola ze słońcem prowadzimy strzałkę do pola usytuowanego trzy oczka dalej. Przy strzałce dzieci rysują latawiec. Od pola z deszczem rysujemy strzałkę do pola usytuowanego trzy oczka bliżej. Przy tej strzałce dzieci rysują parasol. Ustalamy wspólnie z dziećmi zasady gry, zapisując je na kartce:
- w grę może grać nieograniczona liczba osób;
- każdy gracz musi mieć swój pionek;
- grę rozpoczyna się od pola z napisem START;
- wygrywa ta osoba, która pierwsza dotrze na pole z napisem META;
- do gry używa się tradycyjnej kostki, można się przesunąć o tyle oczek ile wypadnie na kostce;
- trafiając na kolorowe pole, należy odnaleźć koło o takim samym kolorze jak pole, następnie odczytać napis/symbol mówiący o tym, jak można się bawić latem, i pokazać tę czynność; właściwe wykonanie zadania pozwala przesunąć się o jedno pole do przodu;
- wejście na pole ze słońcem oznacza możliwość przesunięcia się o jedno pole do przodu zgodnie ze strzałką – Jest piękna pogoda, puszczałeś latawiec i, łapiąc jego koniec, pofrunąłeś do przodu. Gratulacje!
- wejście na pole z deszczem oznacza konieczność cofnięcia się na wcześniejsze pole zgodnie ze strzałką – Pada deszcz, nadeszła letnia burza, a ty nie masz parasola. Musisz po niego wrócić, cofnąć się o trzy pola do tyłu. Nie martw się, kiedyś wyjdzie słońce.
„Gramy we własną grę” – gra w stworzoną przez dzieci grę planszową.
Dzieci szukają małych przedmiotów. Będą to ich pionki. Następnie grają pod okiem Rodzica w stworzoną przez siebie grę. Zwracamy uwagę dzieciom, by cierpliwie czekały na swoją kolej w grze i pamiętały, kto po kolei rzuca kostką.
„Klocki” – praca z Kartą Pracy cz2. nr42.
„Szymon mówi” – zabawa ruchowa.
Jedno z dzieci jest Szymonem, który wydaje polecenia innym. Jeżeli Szymon rozpocznie swoje zdanie od słów: Szymon mówi… – dzieci będą musiały wykonać zawarte w tym zdaniu polecenie. Jeżeli coś rozkaże bez użycia tych słów, pozostali nie będą mu posłuszni i odpowiedzą: Szymon nam nie kazał! Zabawa toczy się dość wartko. Jeśli ktoś popełni błąd – odpada. Następnym Szymonem zostaje to dziecko, które najdłużej pozostało w grze.
Zajęcia rozwijające. Proponujemy dzieciom narysowanie tej aktywności, w którą najbardziej lubią się bawić.
