Dzień 01.06.2020 r.

Temat: Dzień Dziecka

Cele ogólne:

  • -rozwijanie mowy i myślenia;
  • -umuzykalnianie i rozwijanie poczucia rytmu podczas gry na instrumentach perkusyjnych.

 

1.Ćwiczenie poranne:

Zabawa orientacyjno-porządkowa Hop, stop, bęc!

Dzieci maszerują po obwodzie koła; na hasło: Hop! – wykonują skok obunóż w górę i idą dalej; na hasło: Stop– zatrzymują się bez ruchu; na hasło Bęc– przykucają.

 

2.

Zapoznanie z nazwą nowego miesiąca. Wypowiadanie nazwy miesiąca cicho, głośno; z podziałem na sylaby; różnicowanie głosek – pierwszej i ostatniej. Podawanie przykładów tego, co kojarzy się dzieciom z czerwcem, np. Dzień Dziecka, Dzień Ojca, koniec roku szkolnego, początek wakacji.

 

-Wskazanie w kalendarzu daty – 1 czerwca. Wypowiedzi dzieci na temat tego, kto obchodzi w tym dniu swoje święto. Wyjaśnienie, co oznacza, że święto dzieci jest świętem międzyna­rodowym.

 

Karty pracy, cz. 4, s. 56, 57.

  • Słuchanie wiersza A. Widzowskiej Dzieci na Ziemi. Opowiadanie o dzieciach z wiersza.
  • Wskazywanie przez rodzica wymienionych krajów na mapie świata w atlasie lub na globusie.

– Czego pragną dzieci na całym świecie?

– Co to znaczy, że pragną pokoju i życia w zgodzie i przyjaźni?

  • Kolorowanie rysunków.

 

  • Ćwiczenia klasyfikacyjne – Z jakiego kontynentu pochodzą te dzieci?

-Rodzic odsłania obrazki przedstawiające dzieci z różnych stron świata: Eskimosa, Chińczyka, Polaka, Afrykańczyka.

-Rodzic określa, z jakich kontynentów pochodzą te dzieci.

Dzieci zwracają uwagę na różnice w ich wyglądzie zewnętrznym.

 

  • Ćwiczenia klasyfikacyjne – Co do kogo pasuje?

Dzieci dopasowują do obrazków z dziećmi z różnych krajów obrazki, które do nich pasują, np. Eskimos – sanie, renifer, futro, mors; Chińczyk – miseczka ryżu, pałeczki drewniane, mata bambusowa, herbata; Polak – strój krakowski, flaga polski, ciupaga, jabłko; Afrykańczyk – palma, małpka, orzech kokosowy.

  • Zabawa inhibicyjno-incytacyjna

Dzieci poruszają się podskokami po całym pokoju; kiedy usłyszą wypowiedzianą przez rodzica nazwę jakiegoś przedmiotu, np.: krzesło, stolik, ściana, podłoga, drabinki…starają się jak najszybciej dotknąć go ręką.

  • Słuchanie piosenki Święto dzieci (sł. i muz. B. Forma)
  1. Dzisiaj święto wszystkich dzieci,

niech nam pięknie słońce świeci.

O, jak ptaki dziś śpiewają,

tak życzenia nam składają.

Ref.: Weźmy się wszyscy za ręce w kole,

podskoczmy w górę, klaśnijmy w dłonie.

Na palcach wznieśmy się wesoło

i zróbmy mały obrót wkoło.

  1. Wszyscy śmieją się od rana,

każda buzia roześmiana.

Czar zabawy dziś panuje.

Każde serce się raduje.

Ref.: Weźmy się wszyscy za ręce w kole…

  • Rozmowa na temat piosenki.

 – Określanie tempa i nastroju piosenki.

– O czyim święcie jest piosenka?

– Jak nazywa się to święto?

– Jak bawią się dzieci?

– Jak wyglądają ich buzie?

  • Ćwiczenia emisyjne: powtarzanie wybranych fragmentów melodii piosenki na sylabach: na, na, ta, ta, ma, ma…

 

  • Zabawa rytmiczna Weźmy się wszyscy…

Dzieci maszerują po pokoju w różnych kierunkach. Kiedy usłyszą melodię piosenki, klaszczą i rytmiczne powtarzają tekst: Weźmy się wszyscy za ręce w kole, podskoczmy w górę, klaśnijmy w dłonie.

 

  • Zagadki pantomimiczne – Czym się bawią dzieci?

Dzieci losują obrazki przedstawiające różne przedmioty służące do zabawy lub upra­wiania sportu, np.: piłkę, skakankę, rower, rolki, narty, rakietę tenisową. Za pomocą ruchu, mimiki, pokazują, w jaki sposób można bawić się przedmiotem przedstawionym na obrazku, a rodzic lub rodzeństwo odgaduje, co to jest za przedmiot.

 

  • Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.

Ilustracja ruchowa piosenki Święto dzieci.

Dzieci w sposób swobodny interpretują piosenkę, poruszając się indywidualnie lub w parach z rodzeństwem.

3.Karta pracy, cz. 4, s. 54 i 55.

Uzupełnianie tabelek – rysowanie odpowiednich elementów.

Rysowanie szlaczków – po śladach i samodzielnie.

 

  • Nauka wyliczanki D. Wawiłow Kuba-Buba.
  • Wypowiadanie jej wolno i szybko, z różną intonacją: smutno, wesoło, ze złością.
  • Śpiewanie na melodie wymyślone przez dzieci.
  • Rytmiczne powtarzanie z jednoczesnym klaskaniem w swoje dłonie, a następnie, naprzemiennie, w dłonie siostry /lub brata/ z pary.
  • Wymyślanie w parach przez dzieci innych sposobów interpretacji ruchowej rymowanki.

Kuba-Buba Gruby Brzuch,                           ciężarówkę, cztery woły,

zjadł na obiad talerz kluch,                            jedną szkołę, dwa kościoły,

sto kotletów, pieczeń z dzika,                         kocioł zupy, worek soli…

listonosza i rzeźnika,                                      Teraz płacze: Brzuch mnie boli!