Data: 10.06.2020 r.
Temat: Bezpieczne zabawy na podwórku
Cele:
- rozwijanie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 10;
- rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego.
- Ćwiczenie poranne
Ćwiczenie tułowia – skręty – Śledzimy lot samolotu. Dzieci siedzą skrzyżnie. Jedną rękę mają na kolanach, a z drugiej tworzą daszek nad oczami. Wykonują skręt tułowia i głowy uniesionej do góry w jedną, a następnie w drugą stronę – obserwują lot samolotu.
2.
- Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej Nie wolno!
Nawet małe dziecko dobrze o tym wie,
kto to jest znajomy, a kto obcym jest.
Ze znajomym można bawić się, rozmawiać,
ale gdy ktoś obcy, to trzeba uważać!
Nie wolno zaufać, nawet gdy ktoś mówi,
że zna mamę, tatę i bardzo nas lubi.
Nie wolno przyjmować słodyczy, podarków
lub iść z nieznajomym na spacer do parku.
-Krótka rozmowa na temat wiersza.
Czy powinniśmy rozmawiać z nieznajomymi?
Czy odchodzimy z nieznajomym z podwórka, jeżeli kusi nas, obiecując zabawkę albo zabawę z pieskiem?
Co robimy, gdy spotkamy taką osobę?
Dlaczego nie powinniśmy odchodzić z nieznajomymi, nie rozmawiać z nimi?
Wyjaśnienie, że są osoby, które krzywdzą dzieci, sprawiają im ból, a nawet mogą je porwać. Gdy dzieci spotkają taką osobę, powinny o tym powiedzieć rodzicom i nauczycielom.
- Karta pracy, cz. 4, s. 67. Kolorowanie pól na wskazane kolory.
- Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dziecko i rodzic stają naprzeciwko siebie. Uderzają raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera, mówiąc wspólnie rymowankę (jedno słowo to jedno uderzenie).
Podwórko to miejsce, które znamy,
podwórko to miejsce, które kochamy.
Ale pamiętać musi każde z nas,
żeby bezpiecznie tam spędzać czas.
-Jakie niebezpieczeństwa zagrażają nam na podwórku?
-Co należy robić, żeby nic złego wam się na podwórku nie stało?
- Ćwiczenia w książce, s. 93.
-Opowiadanie historyjek. Zwrócenie uwagi na wzajemną pomoc, którą niosą sobie dzieci.
-Wypowiedzi dzieci na temat ich zachowań na podwórku, ulubionych zabaw.
- Zabawa dydaktyczna Dodaj – odejmij (powtórzenie zabawy w szerszym zakresie liczenia). Prosimy rodziców o przygotowanie ok. 10 kartoników z narysowanymi krążkami (od zera do dziesięciu) i np. pudełka klocków.
Rodzic podaje pierwszy kartonik z narysowanymi krążkami.
Dzieci głośno liczą krążki na swoich kartonikach i dobierają tyle liczmanów, ile wskazują krążki na kartonikach. Układają liczmany przed sobą. Po sprawdzeniu rodzic podaje kolejny kartonik. Dzieci liczą krążki na otrzymanym kartoniku i sprawdzają, czy poprzednia liczba ich liczmanów jest większa czy mniejsza niż liczba krążków na kolejnym kartoniku. Następnie dobierają lub odkładają liczmany, aby mieć ich tyle, ile wskazuje liczba krążków na kartoniku. Rodzic sprawdza poprawność ćwiczenia – każde dziecko mówi, ile miało liczmanów, kartonik z iloma krążkami dostało, ile liczmanów dodało lub odłożyło (odjęło) i ile ma ich teraz.
3.
- Ćwiczenie różnych sposobów chodzenia: na palcach, piętach, zewnętrznych stronach stóp, krokiem marszowym. Kolejne sposoby chodzenia można połączyć z określonym dźwiękiem. Np. na palcach – klaskanie, na piętach – uderzanie w stół, na zewnętrznych stronach stóp – uderzanie 2 drewnianych łyżek, krokiem marszowym – stukanie palcami w kawałek folii aluminiowej.
- Karta pracy, cz. 4, s. 68. Samodzielne rysowanie szlaczków.
- Rysowanie siebie bawiącego się na podwórku. Wzbogacanie pracy w liczne szczegóły.
Zwracanie uwagi na zapełnienie całej powierzchni kartki.
