10.06.2020r.
KTO MIESZKA W LESIE? JAK BEZPICZNIE CHODZIĆ PO LESIE!
CELE OGÓLNE: rozwijanie umiejętności technicznych; kształtowanie umiejętności reagowania na polecenia w trakcie zabaw ruchowych. Zapoznanie dzieci z zasadami zachowania bezpieczeństwa w kontaktach ze zwierzętami spotkanymi w lesie: nie podchodź, nie dotykaj, nie uciekaj; kształtowanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania i wypowiadania się na jego temat.
„Kto mieszka w lesie?” – rozmowa na temat zwierząt mieszkających w polskich lasach na podstawie doświadczeń dzieci i zabawy dydaktycznej.
Dziecko siedzi na dywanie. Rozkładamy pośrodku po dwa zdjęcia każdego ze zwierząt (lis, niedźwiedź, sarna, ryś, dzik, żmija, sowa, wilk, dzięcioł, borsuk), rewersem do góry. Dziecko po kolei próbuje znaleźć obydwa zdjęcia danego zwierzęcia, jeśli mu się nie uda, odkłada zdjęcia na miejsce, jeśli odkryje parę – zabiera ją. Gra trwa do czasu, aż wszystkie pary zostaną odkryte. Dziecko po kolei je prezentuje, próbując podać nazwy zwierząt.
„Żmija” – praca z Wyprawką str.54.
„Kto tak hałasuje?” – rozmowa na temat zwierząt mieszkających w lasach oraz niebezpieczeństw z tym związanych na podstawie doświadczeń dzieci i fragmentów opowiadania Zofii Staneckiej Basia i wyprawa do lasu. Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania i wypowiadania się na jego temat.
(…) Chrup, chrup! – pod stopami zachrzęściły im szyszki. – Zaraz poszukamy twoich kuzynów – szepnęła Basia do siedzącego w koszu Miśka Zdziśka. – Coś Ty! W tym lesie nie ma niedźwiedzi – powiedział Janek, ale na wszelki wypadek obejrzał się za siebie. – A wilki? – Basia przysunęła się do niego trochę bliżej. – Myślisz, że tu są wilki? – Nie wiem. Antek mówił, że jak był w górach, to słyszał wycie, ale wcale się nie bał. Nic a nic. – Janek umilkł i w ciszy, jaka zapadła, Basia usłyszała bicie własnego serca. Łup, łup! – waliło jak oszalałe. Po chwili oprócz niego usłyszała coś jeszcze. Szum wiatru w gałęziach, trzask pękających gałązek i szelest opadających na ziemię liści. I jeszcze ptaki. Tirit, tirit! – zaświergotało nad ich głowami. Tju, tju, tju! – echo rozniosło czyjeś śpiewane nawoływanie.
A gdzieś dalej w lesie rozległ się rytmiczny stukot: łup, łup, łup! Łup, łup, łup! – Słyszycie dzięcioła? – spytała Mama, która nadeszła nie wiadomo kiedy ścieżką od strony parkingu. Basia aż podskoczyła na dźwięk jej głosu. – Jest tam. – Mama wskazała między drzewa. Wysoko na suchej sośnie siedział biało-czarny ptak z czerwonym łebkiem i walił w pień dziobem. – Po co on to robi? Nie boli go od tego głowa? – wyszeptała Basia. Mówiła półgłosem, bo bała się, że dzięcioł odfrunie, jeśli zapyta zbyt głośno. – Wyławia robale – wyjaśnił też szeptem Janek. – Nie robale, tylko owady – poprawiła go Mama. (…)
Zadajemy dziecku pytania:
Jakie zwierzęta spotkała w lesie Basia?
Jakie zwierzęta spotkałeś, gdy byłeś w lesie?
Jak się wtedy zachowałeś? Pamiętajcie o odpowiednim zachowaniu w lesie, jest to bardzo ważne zarówno dla was jak i dla zwierząt tam mieszkających.
Ćwiczenie ruchowe. – „Wesołe powitanie jeża” –Dziecko jest skulone –udaje śpiącego jeża. Gdy dziecko usłyszy swoje imię, ma za zadanie wstać – przeciągając się i unosząc ręce jak potrafi najwyżej – i wykonać zabawną figurę. „Kto mieszka w lesie?” – praca z K2.45.
Rozmawiamy z dzieckiem na temat zachowania bezpieczeństwa w kontaktach ze zwierzętami spotkanymi w lesie. Tłumaczymy, jakie mogą być konsekwencje nieprzestrzegania takich zasad. Praca z KP2.45 – uzupełnianie ilustracji naklejkami, rozmowa na temat sposobu zachowania się w kontaktach ze zwierzętami przedstawionymi na ilustracji.
„Grzybki” – zabawa paluszkowa.
W lesie grzyby sobie rosły. Dłoń zaciśnięta w pięść.
Nagle wszystkie się podniosły. Dłoń otwarta.
Ujrzały zająca. Wszystkie się schowały. Dłoń zaciśnięta w pięść.
Tylko nie ten mały. Mały palec wyprostowany, reszta zaciśnięta w pięść. Przyszedł zając, ugryzł go. Mały palec wyprostowany, reszta zaciśnięta w pięść, druga dłoń szczypie mały palec.
Wszystkie grzyby mówią, sio! Machanie dłonią.
