Poniedziałek 12.04.2021r.
Temat kompleksowy: „Z kulturą za pan brat”
Temat dnia: „W świecie kultury”
Cele:
- Kształtowanie wartości dotyczącej szeroko rozumianej kultury, w tym kultury osobistej;
- Rozwijanie słownika czynnego;
- Nabywanie umiejętności dotyczących używania zwrotów grzecznościowych w życiu codziennym.
- Poranna gimnastyka:
https://www.youtube.com/watch?v=oD_4YBKMKFs
- „Kulturalny wieczór” – rozmowa o kulturze na podstawie opowiadania.
Kulturalny wieczór Maciejka Mazan
– Jacuś, pobaw się ze mną – poprosiła Nikola.
Jacuś nie bardzo miał ochotę, ale tego dnia w przedszkolu było mało dzieci i zaczęło mu się nudzić.
– No trudno – powiedział. – A w co?
– W kulturalny wieczór. Ja będę wielką damą, tak jak moja mama, a ty będziesz moim narzeczonym.
– Wykluczone – oznajmił Jacuś i zrobił w tył zwrot.
– I zabierzesz mnie do cukierni na tort i ciastka z kremem! – dodała Nikola.
Jacuś Placuś bardzo lubił wszelkie słodycze, a zwłaszcza ciasta.
– A będzie tort czekoladowy? – spytał.
– Co tylko zechcesz – obiecała słodko Nikola.
Więc Jacuś niechętnie wrócił.
– A teraz weź mnie pod rękę – rozkazała Nikola.
– Dlaczego? – jęknął Jacuś.
– Bo tak jest kulturalnie. Poza tym będziemy mówić „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie”, ponieważ to też jest kulturalne.
Jacuś wziął Nikolę pod rękę i podszedł z nią do stolika.
– I co teraz? – spytał.
– Teraz przychodzi kelner, a my zamawiamy ciastka – wyjaśniła Nikola. – Ja poproszę uprzejmie
cztery rurki, pięć kawałków szarlotki i wuzetkę, ale małą, bo muszę dbać o linię, jak moja mama.
– A ja… – zaczął Jacuś.
– I jeszcze koktajl śmietankowo-truskawkowy! – wpadła mu w słowo Nikola.
– A ja poproszę tort czekoladowy…
– Opowiedz mi, jak ci minął dzień – przerwała mu Nikola.
– Przecież dzień jeszcze nie minął – zdziwił się Jacuś.
– Wiem, ale to kulturalnie tak spytać – oznajmiła Nikola.
– Oho – odezwał się Bobek, który akurat przechodził obok nich. – Jacuś, co robisz?
– Idź stąd – rzuciła Nikola. – Jacuś jest zajęty.
– Jacuś, nie pokopiemy piłki? – spytał Bobek.
– Za moment – wymamrotał Jacuś. – Tylko zjem tort.
Bobek zrobił wielkie oczy.
– Jaki tort? Tu gdzieś dają tort?
– Rany, Bobek! Jak ty wolno myślisz! My się tak bawimy! – wrzasnęła Nikola.
Bobek wzruszył ramionami i poszedł sobie.
– No to jak ci minął ten dzień? – spytała znowu Nikola.
– Tak sobie… – zaczął Jacuś, ale Nikola mu przerwała:
– O, są moje ciastka! Dziękuję, dziękuję uprzejmie!
– A ja chciałbym tort – wymamrotał markotnie Jacuś.
– No już, masz ten swój tort – zirytowała się Nikola i postawiła przed nim plastikowy klocek.
A potem zaczęła udawać, że zjada ciastka, głośno mlaszcząc.
– Wiesz co, Nikola… – zaczął Jacuś, lecz nie skończył.
– Ale pięknie wygląda ten twój torcik! – wrzasnęła Nikola. – Dasz kawałek?
I zanim Jacuś zdążył coś powiedzieć, zabrała mu cały klocek!
Tego było już za wiele. Jacuś potrafił wiele znieść, lecz nie mógł tolerować tego, że ktoś zabiera mu tort, nawet na niby!
– Dość tego – powiedział i wstał. – Już się nie chcę z tobą bawić.
– Siadaj! – rozkazała Nikola. – Natychmiast siadaj! To, co zrobiłeś, było bardzo niekulturalne!
– To ty jesteś niekulturalna! – zdenerwował się Jacuś. – Mlaszczesz przy jedzeniu, nie słuchasz, co mówię, ciągle mi przerywasz i obraziłaś mojego kolegę! Dziękuję uprzejmie za taki kulturalny wieczór!
I poszedł sobie. Postanowił, że nie będzie się już bawić z Nikolą – no, chyba że Nikola zachowa się kulturalnie i przypomni sobie, że oprócz „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie” istnieje jeszcze słowo „przepraszam”…
- Rozmowa na temat opowiadania.
Rodzic zadaje pytania dotyczące tekstu, np.: W co Nikola chciała się bawić z Jackiem? Jak w zabawie miały zachowywać się dzieci? Czy Nikola zachowywała się w sposób kulturalny? Co zrobił na koniec Jacek?
- „Co to znaczy być kulturalnym?” – burza mózgów. Rodzic zadaje pytanie, dziecko odpowiada, wszystkie odpowiedzi są dobre.
Razem tworzą „Kodeks kulturalnych przedszkolaków”.
Wiem, jak trzeba się zachować w różnych sytuacjach.
Znam i stosuję zwroty grzecznościowe.
Słucham rodziców, nauczycieli, wychowawców i wszystkich, którzy ukazują mi prawdę – jestem im posłuszny.
Współtworzę zasady dobrego zachowania w grupie.
Podejmuję w grupie zadania służące dobru innych i mojemu.
Dbam o mienie przedszkola.
Bawię się i pracuję z każdym.
Słucham innych, czekam na swoją kolej.
- Oglądanie filmu edukacyjnego „Proszę, dziękuję, przepraszam – czarodziejskie słowa, które zmieniają świat.”
https://www.youtube.com/watch?v=j3lX0A2VhSc
- „Magiczne słowa” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przedstawia dziecku sytuacje, a ono ma określić, jakich kulturalnych (magicznych) słów należy użyć.
Co mówi dziecko, gdy wchodzi do szatni w przedszkolu?
Co mówimy, gdy wychodzimy z przedszkola?
Co mówimy, gdy prosimy o dokładkę obiadu?
Co mówimy, gdy dostaniemy ciastko?
Co mówimy, gdy koleżanka lub kolega częstuje nas cukierkiem?
Co mówimy, gdy kogoś niechcący popchniemy?
Co mówimy, gdy musimy komuś przerwać rozmowę, żeby poinformować o czymś ważnym?
- Piosenka o zwrotach grzecznościowych – do posłuchania i utrwalenia
https://www.youtube.com/watch?v=DL6eWrZAizQ
- „Przeczytaj i zrób!” – Zabawa ruchowa.
Dziecko biega swobodnie w rytm piosenki, Podczas przerwy w muzyce Rodzic odczytuje magiczne słowo z kartki, a następnie wykonują przypisany do tego gest: dziękuję – podają sobie dłonie, przepraszam – przytulają się do siebie, proszę – wskazują ręką. (Można wykorzystać kolorowanki zamieszczone poniżej)
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 16 „Artystyczne przedszkolaki”
Część wstępna
– „Poza” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dziecko na klaśnięcie przyjmuje różne pozy według własnych pomysłów: wykonuje skłony, przysiady, staje na jednej nodze itp. Za każdym razem zmiana pozy następuje po klaśnięciu. Przyjęta poza trwa kilka sekund, wtedy dziecko nie rusza się. Zabawa trwa 1–2 minuty.
Część główna
– „Eksponaty w muzeum” – zabawa równoważna. Uczestnicy zabawy ćwiczą w parach, Dziecko jest kustoszem muzeum i tworzy wystawę z eksponatów.
Rodzic przyjmuje rolę posągu, rzeźby lub innego przedmiotu znajdującego się w muzeum. Kustosz ustawia swój eksponat, wymyśla pozycję, ustawia ręce, nogi, głowę. Po chwili następuje zmiana ról. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Aktorzy” – zabawa naśladowcza. Przedszkolak i Rodzic. Dziecko porusza się w wymyślony przez siebie, charakterystyczny, sposób. Rodzic to aktor, który ma odegrać rolę dziecka. Najpierw dokładnie obserwuje dziecko, następnie wiernie naśladuje.
– „Koncert muzyczny” – ćwiczenie mięśni grzbietu. Dziecko leży na brzuchu, opiera głowę na dłoniach, złożonych jedna na drugiej. Na hasło: Koncert! przedszkolak unosi głowę i ramiona nad podłogę. Dłońmi stuka przed sobą o podłogę – gra na bębenku. Po chwili wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 6–8 razy.
– „Balet i inne tańce” – ćwiczenie ze wstążką w rytm muzyki. Rodzic daje dziecku wstążkę i włącza muzykę. Dziecko porusza się w rytm muzyki – tańczy własny układ ze wstążką. Wykonuje obszerne ruchy ramionami, krążenia, wymachy, ruchy rąk w nadgarstkach itp. Zabawa trwa 2–3 minuty.
Część końcowa
– „Linoskoczek” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu.
Przechodzimy po linie. Stawiając stopę przed stopą tak, aby jak największą jej powierzchnią dotykać liny. Zabawę powtarzamy kilka razy.
- “Trzy magiczne słowa” – A. Gałas. Nauka na pamięć wiersza.
- „Kultura wokół nas” – zabawa słownikowa.
Rodzic przedstawia inne pojęcia związane ze słowem kultura: kultura – przejaw działalności człowieka, kultura popularna – kino, teatr, muzyka, kultura materialna – budowle, architektura, kultura fizyczna – uprawianie sportów, kultura ludowa – tradycje związane z różnymi regionami, np. śmigus-dyngus.
- Kolorowanki „Zwroty grzecznościowe”
