Temat dnia: „ Przyjaciele przyrody”
Cele :
– rozwijanie mowy;
– kształtowanie prawidłowych nawyków oddechowych w czasie mówienia.
Przebieg
- Układanie drzewa, kwiatu z klocków w kształcie figur geometrycznych.
- Zabawa „Gdzie schowały się motyle?”
Rodzic umieszcza w pokoju 10 dużych papierowych sylwet motyli (10 razy większe niż prawdziwe motyle). Zadaniem dzieci jest odnalezienie ich i określenie, gdzie były schowane (prawidłowe stosowanie przyimków).
- Słuchanie wiersza A. Widzowskiej “Przyjaciele przyrody.
My, przedszkolaki, na ziemskiej kuli wiemy,
że Ziemię trzeba przytulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę.
To źle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska.
– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!
– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.
– W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję się jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,
wiemy, że pożar wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!
Ten, kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!
- Rozmowa na temat wiersza.
Rodzic zadaje dziecku przykładowe pytania:
− O czym wiedzą wszystkie przedszkolaki?
− Kiedy bardziej oszczędzamy wodę
– podczas kąpieli czy gdy bierzemy prysznic?
− Jak może zaszkodzić przyrodzie wyrzucona torba foliowa, a jak – szklana butelka?
− Dlaczego powinniśmy segregować śmieci?
− Co powinniśmy zrobić, gdy wychodzimy wieczorem z pokoju?
− Jak powinniśmy zachowywać się w lesie? − Co powinno spotkać osobę, która niszczy i truje przyrodę?
- Zabawa przy piosence „Piosenka ekologiczna”.
https://www.youtube.com/watch?v=VHvOJ8nFQP0
Ćwiczenia logopedyczne– Kwiaty.
- Kwiaty rosną. Dzieci naśladują rosnące kwiaty, które chwieją się na wietrze – stopy mocno opierają o podłogę, nie poruszają nimi, nogi mają złączone; lekko kołyszą tułowiem na boki.
- Kwiaty wychylają się do słońca. Dzieci nie zmieniają pozycji, podnoszą jedynie głowy do góry, tak jakby się opalały. Mówią na jednym wydechu: Ale ciepło, ale przyjemnie.
- Bukiety. Dzieci – kwiaty – łączą się w bukiety: podchodzą do siebie, łapią się za ręce, nogi mają złączone, głowy podnoszą do góry i lekko odchylają się do góry. Po chwili prostują się i znowu odchylają. Oddychają przy tym powoli i głęboko.
- Wąchamy kwiaty. Dzieci naśladują trzymanie kwiatuszka w ręce i wąchanie go – wciągają powietrze nosem, a wydychają ustami.
- Taniec kwiatów. Dzieci – kwiaty – przykucają w rozsypce na dywanie,następnie tańczą według własnej inwencji przy melodii walca J. Straussa Nad pięknym modrym Dunajem.
Praca plastyczna „Tulipany”.
Wykonanie kolorowych tulipanów z wykorzystaniem opakowań po serkach smakowych. Dzieci owijają patyczki (łodygi) paskami zielonej bibuły, doklejają po bokach liście wycięte z zielonego, dwustronnego papieru; wkładają opakowania, powycinane w kształcie tulipana przez rodzica( osobę dorosłą), na patyki przez wycięte otwory, zakończenia patyków zaklejają kulkami zrobionymi z plasteliny.
Od nauczyciela wspomagającego:
– Proszę zwracać uwagę, aby dziecko wypowiadało się pełnymi zdaniami podczas rozmowy na temat wiersza.
– Jeżeli dziecko ma problemy z koncentracją, wiersz można podzielić na kilka fragmentów. Można omawiać go na bieżąco, zadając pytania po każdym przeczytanym fragmencie.
– Przed wykonaniem pracy plastycznej proponuję najpierw przygotować wszystkie niezbędne elementy a następnie wytłumaczyć dziecku krok po kroku, co będziecie z nich robić.
