Zanim dziecko zacznie rozumieć myśli, intencje i uczucia otaczających go ludzi, musi najpierw uświadomić sobie ich istnienie i dostrzec ich fizyczną i psychiczną odrębność. Oto kilka wskazówek ułatwiających rozwijanie u dziecka świadomości drugiej osoby:

• Zawsze, kiedy w pomieszczeniu znajdują się jakieś znajome osoby, poproś dziecko aby wskazało ręką ludzi, których imiona wymieniasz. Jeśli trzeba, pomóż mu. Zabawę można przedłużyć prosząc dziecko, aby wskazało na nogi Małgosi, sweter dziadka i tak dalej.
• Powieś gdzieś duże lustro, w którym można obejrzeć swoje pełne odbicie. Stańcie przed nim obok siebie i patrząc na swoje odbicie opowiadaj dziecku o tym, czym się różnicie np. mama jest duża a Kasia mała. Zachęć dziecko do pokazania palcem poszczególnych części ciała np. gdzie są stopy Kasi? Gdzie są stopy mamy?
• Poproś dziecko, żeby zaniosła i podało jakąś rzecz komuś z domowników np. Agatko zanieść ten list tatusiowi. (Włóż list do ręki dziecka i zaprowadź je do taty).
• Pozwól dziecku pomalować twoją twarz specjalnymi farbami do twarzy, najwygodniej będzie takimi w formie kredek. Usiądźcie razem przed lustrem, pokaż dziecku kredki i powiedz: Pomaluj Mamie nos na czerwono Obejrzyjcie w lustrze efekt końcowy.
• Zamieńcie się ubraniami. Włóż dziecku swój sweter i pozwól mu się przejrzeć w lustrze. Spróbuj założyć jego skarpetki, pewnie uda ci się rozśmieszyć dziecko narzekaniem, że te skarpetki są za małe, ciekawe czyje to skarpetki?
• Zrób album ze zdjęciami ze swojego najwcześniejszego dzieciństwa i podobny album ze zdjęciami twojego dziecka. Oglądając oba albumy porozmawiajcie o tym, jacy byliście. Może macie nagrania wideo i możecie razem obejrzeć.

Żródło: „Śmiech, zabawa i nauka” Julia Moor