CZWARTEK 15.04.2021r.
Temat dnia: Gdyby lasu nie było……
Cele : rozwijanie myślenia przyczynowo- skutkowego, rozwijanie sprawności manualnej, rozwijanie umiejętności klasyfikowania.
Przebieg zajęcia:
Zabawa ruchowa Liście wiosną.
Dziecko wyobraża sobie, że jest listkiem. Dziecko dostaje zieloną sylwetę liścia: dębu, kasztanowca lub klonu.
- Dmucha na liście trzymane w dłoniach.
- Wymyśla odpowiedzi na pytania:
O czym mogłyby rozmawiać liście, gdyby potrafiły mówić?
Czy lubią, gdy wiatr nimi porusza?
Zabawa ruchowa –Wiatr porusza gałązkami drzew.
Dziecko, przy dźwiękach porusza się z wyciągniętymi do góry ramionami. Szybkość poruszania wyznacza natężenie słyszanych dźwięków.
Wykonanie papierowego motyla. 1. Zapoznanie z budową motyla. Dziecko ogląda duży obrazek motyla. Wymienia części ciała motyla i wskazuje je na obrazku.
Słuchanie ciekawostek na temat motyli.
Motyle to owady zwane łuskoskrzydłymi. Dzielimy je ze względu na: wygląd, porę lotu (motyle dzienne, ćmy) oraz wielkość (motyle większe, motyle mniejsze). Jest to druga pod względem liczebności grupa owadów (na świecie jest 150 tysięcy gatunków motyli; w Polsce – ponad 3 tysiące). Ciało motyla jest zbudowane z trzech części: głowy, tułowia, odwłoka. Na głowie znajdują się: para oczu złożonych, para czułków oraz ssący aparat gębowy. Większość motyli odżywia się nektarem kwiatowym. Na czułkach znajdują się receptory zapachu oraz narządy (Johnstona) słuchu i równowagi, wychwytujące drgania powietrza. Tułów składa się z trzech segmentów. Na nim znajdują się trzy pary odnóży oraz dwie pary skrzydeł. Skrzydła są pokryte drobnymi łuskami.
Ćwiczenia ruchowo-graficzne. Pokazujemy pantomimicznie rękami lot motyla. Dziecko przygląda się i potem samo naśladuje te czynności. Rysujemy palcem dziecku, w pudełku z piaskiem, motyla. Mówimy przy tym rymowankę: Motyle – piękne, kolorowe – zdobią kwiaty ogrodowe.
Dziecko rysuje palcem po rysunku mówiąc rymowankę. Potem wyrównuje piasek i rysuje motyla samodzielnie.
Zapoznanie ze sposobem wykonania motyla.
(pamiętajmy, że wzory na skrzydłach są takie same – symetryczne). Powieś motylka w swoim pokoju.
- Zabawy guzikami. Dziecko dostaje 10 guzików. Liczy je i podaje ich liczbę. Układa dowolną postać z guzików. Nazywa ją. Segregowanie guzików pod względem kształtu. – Czym różnią się guziki? Dziecko segreguje guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne. Liczy guziki w każdym kształcie i układa przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
- Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek. Dziecko segreguje guziki na te z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczy guziki z określoną liczbą dziurek i układa przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
- Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki. Dziecko wyszukuje wśród guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczą, ile mają guzików okrągłych o czterech dziurkach.
- Na podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta, mających dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami…).
Zabawa na własnym podwórku.( najlepiej w piaskownicy)
Porównywanie pojemności naczyń za pomocą obranej jednostki objętości. Przygotowujemy dwa naczynia różniące się kształtem, ale o takiej samej pojemności, piasek i kubek. − Do którego naczynia zmieści się więcej piasku? Dziecko szacuje na oko, które naczynie ma większą pojemność. – Jak sprawdzić, czy ma rację? wysłuchujemy pomysłów dziecka, np. zważyć piasek w obu naczyniach, przesypać do jednakowych naczyń itp.
− Jak sprawdzić to za pomocą jednej miarki?
Czy może nią być kubek?
Dziecko przesypuje piasek z naczyń do kubka i liczy, ile takich miarek zmieści się w każdym naczyniu. Okazuje się, że mimo różnicy w wyglądzie naczyń mieści się w nich po tyle samo piasku.
− Czy można po wyglądzie naczyń stwierdzić z pewnością, gdzie jest więcej piasku? –
Czym można sobie pomóc, by to stwierdzić? –
Czy można mierzyć piasek w każdym naczyniu inną miarką? Wysunięcie wniosku: pojemność naczyń można porównać za pomocą wspólnej miarki.
Oglądanie trzech naczyń o różnych kształtach. Szacowanie na oko, gdzie zmieści się więcej piasku. Wsypywanie piasku do trzech naczyń za pomocą tego samego kubka. Liczenie, ile kubków piasku mieści się w każdym naczyniu. Porównywanie otrzymanych wyników, wyciągnięcie wniosków.
